เล่ห์รักมาเฟีย

“ชื่ออะไรเหรอคะ” เธอเอียงแก้วแล้วเอ่ยถามออกมา

“..คาร์ล”

“อือ คาร์ล.. เบ๊บคือคาร์ลนี่เอง คิก~” เสียงหัวเราะนั้นเรียกรอยยิ้มของผู้ชายตรงหน้า

“หึหึ”

“..รู้ป่าว ไอ้เฮงซวยนั่นนะ เอิ้กก มันนอกใจหนู” เธอบอกด้วยน้ำเสียงงอแง ใบหน้าสวยที่ตอนนี้บู้บี้ไปหมด

“...” เขามองใบหน้าสวยที่ตอนนี้เล่าทุกอย่างออกมาด้วยเสียงอ้อแอ้

“แค่หนูไม่ให้มันนอนด้วยนะ อึก มันก็ไปนอนกับคนอื่น” เธอยังว่าต่อ

“....”

“มันสำคัญมากนักเหรอไงนะ ไอ้เรื่องอย่างว่า” เสียงเอ่ยถามของชีรีนทำให้เขากระตุกยิ้ม

“ก็ สำคัญ..แต่ก็ไม่ควรนอกใจ” ไม่ควรอย่างยิ่ง

“ใช่มั้ย.. เบ๊บรู้มั้ย หนูตั้งใจเอาไว้ว่าจะให้มันตอนที่เรียนจบ อึก อีกแค่ไม่ถึงปีเอง” เธอว่าออกมาเรื่อย ๆ โดยไม่ได้สังเกตุเลยว่ากรอบหน้าหล่อนั้นนูนเด่นจากการกัดฟัน

“แล้ว”

“มันก็อดไง คิก~ เบ๊บอยากได้มั้ย” ถามพร้อมกับเอียงแก้มให้อย่างน่ารัก

“...”

“ถ้าเบ๊บอยากได้ หนูให้” น้ำเสียงและแววตานั้นจริงจังแม้ว่าจะเมา

“ให้?” เขาทวนซ้ำกับประโยคนั้น

“อื้อ ไปเอากันมั้ย หนูพร้อม” เขาถึงกับอึ้งไปกับประโยคนั้น

“ที่พูดน่ะ แน่ใจ?”

“แน่ยิ่งกว่าแน่”

“หึ อย่าหนีกลับบ้านก็พอ”

นี่ไม่ใช่การประชดแฟนเก่าแต่มันคือการเปิดประสบการณ์ เธอทำได้ชีรีน!