สังข์ทอง

              สังข์ทอง เป็นนิทานในปัญญาสชาดก เล่าสืบต่อจนกลายเป็นนิทานพื้นบ้านหลายท้องถิ่น สังข์ทอง เล่มนี้ เล่าจากกลอนบทละคร พระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2)

               สังข์ทอง เป็นลูกของท้าวยศวิมลกับพระมเหสีจันเทวีที่คลอดออกมาเป็นหอยสังข์จึงถูกนางจันทาใส่ร้ายโดยขับออกจากเมืองไปอยู่กระท่อมชายป่า เมื่อนางจันทารู้จึงสั่งคนจับพระสังข์ถ่วงน้ำ  จนพญานาคราชช่วยไว้ส่งไปอยู่กับ นางพันธุรัตที่เป็นยักษ์ เมื่อพระสังข์รู้จึงขโมยรูปเงาะ ไม้เท้า เกือกแก้ว หนีไป เรื่องราวดำเนินไปจนกระทั้งเจอนางรจนา เกิดความรักและผ่านอุปสรรคจนได้กลับไปครองเมืองยศวิมลสืบไป