หลบไปครับ คนนี้ของผม

“เฟย! ทำอะไรของนาย!?”

“อืม…ห้ามไม่ให้ครูไปมั้งครับ ไม่สิ…ห้ามไม่ให้ ‘พี่’ ไปต่างหาก”

“ว่าไงนะ?” คิ้วเรียวยกขึ้น อยู่ ๆ ก็เขวี้ยงเขาลงบนเตียง ตอนนี้ยังมาเปลี่ยนชื่อเรียกกันอีก

“ก็พี่กับผมอายุห่างกันแค่สี่ปีเองนี่ครับ แถมตอนนี้ผมไม่ใช่นักเรียนแล้วด้วย เรียกแบบนี้น่าจะเหมาะกว่า”

“ใครบอกแบบนั้นกัน ไม่เคยได้ยินหรือไง เป็นครูหนึ่งวันเท่ากับเป็นครูชั่วชีวิตน่ะ”  แขนแกร่งกันร่างเล็กไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้มากกว่านี้

“อืม…ไม่เคยครับ” หนุ่มผมบลอนด์ตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม

พอได้ยินแบบนั้นธามถึงกับไปต่อไม่ถูก “นายนี่มัน…บ้าไปแล้วสินะ”