จะหลอกล่อเด็กแต่ทำไมโดนเด็กมันล่อ

"ฉันมีข้อเสนอจะยื่นให้นาย" สิ้นคำนั้นแล้ว ร่างสูงโปร่งเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินมาทางด้านหน้าโต๊ะใช้สะโพกมนพิงขอบพลางยกแขนขึ้นกอดอกจ้องมองคนหน้าหวานตรงหน้า

"ข้อเสนออะไรครับ?" รินกรยกเรียวคิ้วขมวดเข้าหากัน มองท่าทีที่แสดงอำนาจของคนได้ชื่อว่าเป็นเจ้านาย ทวนคำที่อีกฝ่ายเอ่ยออกมา

"ฉันต้องการนายมาเป็นของฉัน"

คำตอบที่ได้รับทำให้เจ้าของใบหน้าเนียนแทบอยากคว้าแจกันด้านข้างมาปาใส่ เขาไม่ได้เข้าใจผิดใช่ไหม? ไปเป็นของเขา ที่คุณศรศิลป์พูดหมายถึงเรื่องอย่างว่าใช่ไหม?

"คุณหมายถึง?" รินกรถามย้ำ

"ใช่แบบนั้นแหละ แบบที่นายคิด"

รินกรฟังคำตอบแล้วกำหมัด ให้ตายเถอะคนๆ นี้หน้าด้านหน้าทนเกินไปแล้ว คนๆ นี้ต้องเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับตัวเขาไปแน่ๆ ถึงได้พูดเรื่องแบบนี้ออกมา

"ไม่เป็น ผมไม่ได้ขายตัวครับ " รินกรพูดปฏิเสธออกไปพยายามรักษาท่าทีให้ดูสุภาพที่สุดทั้งๆ ที่ในใจตอนนี้อยากเดินออกไปให้พ้นห้องนี้เต็มทน ถึงเขาจะเต้นยั่วยวน แต่ก็ไม่เคยคิดขายตัว

"นายไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ"

รินกรมองคนตรงหน้ามือเรียวกำแน่นจนเห็นเส้นเลือดชัด กล้าเอาเรื่องแบนนี้มาข่มขู่เขา รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกแต่ยังทำ

ได้...อยากได้เขามากใช่ไหม?

ถ้างั้นเขาจะสั่งสอนให้คนอวดดีอย่างศรศิลป์ไม่กล้าทำเรื่องแย่ๆ แบบนี้ใส่ใครอีก

"ผมตกลง แค่นอนกับคุณใช่ไหม? คุณห้ามผิดคำพูดเด็ดขาดนะ"

ศรศิลป์ยกยิ้มขึ้นเก็บอาการดีใจไม่มิด มันต้องให้ได้อย่างนี้สิ ถึงเวลาที่เขาจะจับรินกรเอาให้สมอยากแล้ว เขายกตัวเองขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงานแยกขาเรียวยาวกะองศาให้พอดี ส่งสายตาและส่งเสียงสั่งให้รินกรทำหน้าที่ของเจ้าตัวทันที "มาสิ..."

เห็นอีกคนทำแบบนั้นแล้ว รินกรก็ไม่นิ่งเฉยอีกต่อไป อยากมากเหรอคนดี งั้นเขาจะจัดให้สมใจ

ให้หยุดยังไงก็อย่าหวังว่าเขาจะยอมหยุดเลย หึหึ

แล้วมาดูกันว่าครั้งนี้ใครจะสุขสมมากกว่า เขาก็แค่ปล่อยให้ได้ใจไปก่อนเท่านั้นเอง...

______________

Content warning

นิยายPWP เรื่องสั้นเน้นNC

เคะกล้าม×เมะหน้าสวย

เนื่องจากการจัดหน้าเบื้องต้นเป็นแบบไฟล์ PDF หากต้องการอ่านแบบสวยงามแบ่งวรรคตอนเรียบร้อยกรุณาดาวน์โหลดอ่านแบบไฟล์ PDF ค่ะ ขอบคุณค่ะ