คลั่งรัก

ละพอเดินมาเรื่อยๆ จนไปชนกับร่างของใครบางคนในงานที่ยังจงใจหน้าด้านอยู่ร่วมงานในช่วงกลางคืน และจงใจเดินมาตัดหน้ารอให้เธอชน

เธอเงยหน้าขึ้นมายกมือไหว้ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าคนๆ นั้นคือชิงพลบที่มีสีหน้าบึ้งตึงไม่รับแขก

เห็นอย่างนั้นละพอจึงจงใจเดินเลี่ยงไป เธอเดินไปได้สองก้าวก็ถูกชิงพลบรั้งแขน ตรงนั้นเป็นมุมอับระหว่างทางเดินมีเสาคอยบังไว้ ร่างเล็กถูกดันแนบชิดติดกับผนัง โดยมีร่างสูงกัดขังละพอเอาไว้กันเธอหนีไปได้

เด็กสาวดิ้นขลุกขลักเธอมองเขาอย่างหวาดระแวง นัยน์ตาคมเฉี่ยวตวัดมองอย่างดุๆ รวบข้อมือเล็กๆ ไว้แล้วดันไปติดกับผนัง

เขาเลิกคิ้วยิ้มมุมปาก ท้าทายให้เธอร้องให้คนช่วย

"พูดสิ เรียกคนมาช่วย ไม่งั้นจะถือว่าสมยอมนะ"

ดวงตากลมมองชิงพลบ เธอดิ้นรนและนั้นทำให้ร่างกายเสียดสีกันอย่างไม่ตั้งใจเพราะเขาจงใจเบียดเข้ามาชิดมาก

ชิงพลบรวมมือทั้งสองข้างไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างก็จับคางไว้เเล้วเชยขึ้น เขาจ้องมองกลีบปากบางสีหวานที่ขบเม้นเมื่อเจอเรื่องเครียด ชิงพลบไม่รู้ทำไมแต่เขารู้สึกขวางหูขวางตาภาพความสนิสนมของละพอกับเด็กอ่อนนั้น

พอรู้ตัวอีกที เขาก็รั้งร่างละพอมากักไว้เสียแล้ว

เขาไล้นิ้วโป้งกับกลีบปากที่ชุ่มชื้นและนุ่มนิ่มมือ ละพอพยายามเบี่ยงหน้าหนี เธอเริ่มรู้สึกหวั่นๆ กับสายตาที่จ้องมองมา

ดวงตาละพอเบิกโพลงเมื่อกลีบปากบางถูกครอบครองจากปากร้อนๆ ของชิงพลบ!