เมียน้อยมาฟีย

ร่างบางไม่อาจขัดขืนเขาได้แม้ในใจจะเจ็บปวดทรมานเพียงใดที่ถูกเขาย่ำยีความสาวความสวยแบบนี้  แต่เพื่อแลกกับความปลอดภัยของผู้เป็นแม่และน้องชายแล้วเธอก็ยอม เสียงครางหวานดังเล็ดลอดออกมา มือน้อยยกขึ้นมาโอบรอบซอกคอขาวของคนที่กำลังคร่อมอยู่บนร่างของเธอพลางส่งลิ้นน้อยออกไปหยอกเล่นกับลิ้นสากหนาของเขาที่กำลังสอดเข้ามาหยอกเย้า

“หึ!”

มาเฟียหนุ่มหัวเราะเสียงต่ำในลำคอเมื่อสาวเจ้าเริ่มให้ความร่วมมือ ลิ้นร้อนลากต่ำลงมาจนถึงยอดถันอวบสวยเต็มไม้เต็มมือ เดรสสายเดี่ยวตัวสั้นถูกแกะออกด้วยฝีมือของคนที่อยู่ด้านบน จนเผยให้เห็นปลายยอดที่กำลังชูชัน มือหนาเลื่อนเข้ามากอบกุมมันพลางบีบคลำ ก่อนจะเคลื่อนมือต่ำลงมามากกว่าเดิมจนถึงรอยแยกที่แสนชวนลุ่มหลง

“อ๊ะ ท่านคะ ยะ ยะ อย่าค่ะ เอามือออกไปนะ”

ร่างบางร้องปรามแม้ตอนนี้สติของเธอเริ่มกระเจิดกระเจิงไปไหนต่อไหนแล้วก็ตาม

“หึ! ทำอย่างกับว่าไม่เคยโดนแบบอย่างนั้นแหละกว่าจะมาถึงฉันผ่านมากี่คนแล้วล่ะ”

มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมขยับนิ้วเรียวยาวที่อยู่กลางร่องรอยที่แสนอ่อนไหว ขยับเข้าออกอย่างช้าเชื่องช้า ร่างบางนอนบิดเร้าอย่างทรมาน ยามเมื่อลิ้นสากโลมเลียปลายยอดสวยอย่างกระหาย

“อ้าส์  ท่านค่ะ  ฟะ ฟ้าทรมานเหลือเกิน โอ๊ย อื้อ ท่านขา ฟ้าขอร้อง เอามือออกมาจากตรงนั้นที ฟ้าจะขาดใจแล้ว อ้าส์ ท่านขา โอ้ว์”

ร่างบางร้องครางกระเส่าพลางกัดริมฝีปากล่างเพราะความเสียวซ่าน

“อะไรกันแค่นิ้วฉันเธอก็ร้องครางจะเป็นจะตายแล้วหรอ นี่ถ้าเกิดโดนของจริงของฉัน เธอจะไม่ขาดใจตายหรอ”