ท่านพญายม ได้โปรดฆ่าข้าที 杀我, 爱我, 阎罗王

‘逆天大神 Nì tiān dàshén’ นี เทียน ต้าเซิน ท่านพญามัจจุราชผู้มีความทะเยอทะยาน เผลอสร้างเรื่องวุ่น ๆ ขึ้นมา จับตัวปีศาจราตรีในเรือนใต้แห่งแมลงบุปผา ยื่นข้อแลกเปลี่ยนเรื่องชีวิตของนางเป็นเดิมพัน

“ท่านเทพมรณา ท่านได้โปรดฆ่าข้าเสียเถอะ ข้าไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น หากว่าท้องข้ายังหิว”

“ข้า ไม่ ฆ่า ผู้ใด” น้ำเสียงเข้มขรึมดึงดัน ย้ำชัด “ข้าเป็นเทพผู้ไม่เข่นฆ่า”

“โอ้... นั่นเป็นความจริงหรอกหรือ? นึกว่าแม่เฒ่าแสบจะหลอกข้าเสียอีก นี เทียน ต้าเซิน”

“เจ้าปีศาจผีเสื้อจอมสอดรู้สอดเห็น อย่าให้ข้ารู้ว่าเจ้าไปแอบฟังอะไรข้าอีก”

“ท่านจะทำไม?” นางเชิดหน้าอย่างจองหอง ด้วยสีหน้ายั่วโทสะเทพมรณา หลังเอ่ยนามต้องห้ามของท่านพญายมซึ่งไม่มีใครรู้ นอกเสียจากเหล่ายมทูต

“ข้าก็จะไม่นำพาดวงวิญญาณเจ้าไปปรภูมิ แม้ถึงกำหนดการวันหมดอายุขัยของเจ้า จะไม่มีผู้ใดนำทางเจ้าไปสู่ห้วงนทีแห่งวัฏสงสาร เจ้าไม่ต้องไปเกิดในภพภูมิใหม่ ไม่รับรู้ความทรมานอีกต่อไป เจ้าจะเป็นกรณียกเว้น ไม่ต้องได้รับการพิพากษาตัดสิน...” สิ้นคำนั้น ท่านเทพมรณาจึงยิ้มให้นาง เขี้ยวคมตรงมุมปากแลดูดุร้ายน่ากลัว ราวกับว่าท่านเป็นจ้าวปีศาจอสรพิษเสียมากกว่า

“ข้าจะขังเจ้าผีเสื้อแสนสวยไว้ในกรงสัตว์เลี้ยงของข้า เอาไว้ดูเล่นแก้เบื่อ ตราบจนแดนมรณาสิ้นสลาย”

หากทว่า... ต่อให้กองทัพสวรรค์เปิดศึกรบครั้งใหญ่ ทั่วทั้งภพภูมิปีศาจฆ่าล้างผลาญเผ่าพันธุ์กันจนสูญสิ้น

แดนมรณายังคงอยู่ นิจนิรันดร์

แม่เฒ่าอาวุโสกุเรื่องขึ้นมาหลอกนางทั้งเพ! เขาจะขังนางไว้ตลอดกาลเลยหรือ?

‘นีเทียนต้าเซิน ท่านไม่ใช่เทพเจ้าผู้มีเมตตาธรรม ท่านมันเป็นเทพปีศาจชัด ๆ!’