ลอว์(LAW)พิพากรัก

สปอยยย~

####

(นึกบ้าอะไรของคุณถึงได้ส่งรูปตัวเองมาเนี่ย เก็บไว้ดูคนเดียวไม่เป็นหรือไง) ทันทีที่กดรับสายปลายฟ้าก็สาดเสียงแวด ๆ มาให้จนสุดเขตหลุดยิ้ม ตั้งการ์ดด่าเขาขนาดนี้แปลว่าไอ้วอกนั่นไม่ได้อยู่ด้วยสินะ

“ก็อยากให้รู้ว่ามีบางอย่างคิดถึงคุณอยู่”

(คิดถึงหรือเสี้ยนเอาดี ๆ สิ) คนปลายสายเอ่ยอย่างรู้ทัน ตอนแรกมันก็ไม่เสี้ยนหรอกกว่าจะปั้นขึ้นก็แทบตายเหมือนกันแต่พอได้ยินเสียงปรอทแตกที่ด่าเขาตอนนี้ก็เริ่มเสี้ยนจริงแล้วละ

“เสี้ยน”

####

“กูว่านายหญิงคนแรกของ Dion คงไม่พ้นเลขากูแล้วแหละ”

“เหอะ ใครจะไปชอบลงวะดูสิกิริยามารยาทติดลบซะขนาดนั้น ความเป็นแม่ศรีเรือนไม่มีเลยสักนิด”

“แต่กูก็ว่ามึงคลั่งรักเขาดีนะ”

“คลั่งรักเหี้ยไร กูไม่ได้รักยัยนั้นซะหน่อย และก็ไม่มีวันรักด้วย”

####

“ฟ้าผมต้องทำอะไร ยังไงอะ แม่งเอ๊ย”

“พะ..พาไปโรงพยาบาลสิ รอให้ฉันตายก่อนหรือไง” ปลายฟ้าร้องออกมาอย่างขัดใจ เธอเจ็บจนจะลืมตาไม่ได้แล้วแต่เขากลับไร้สติหากยังเป็นอยู่แบบนี้ก็เตรียมพิธีทำศพเลยเถอะไม่ต้องคงต้องคลอดมันแล้วลูกอะ

“ใช่สิไปโรงพยาบาล” พูดจบสุดเขตก็อุ้มร่างภรรยาเตรียมวิ่งไปยังรถให้เร็วที่สุด

“เดี๋ยวเอาของใช้ด้วย ซี้ด โอ๊ย” ถึงจะเจ็บแค่ไหนเธอก็ไม่ลืมให้เขาหยิบของจำเป็นจะได้ไม่ยากทีหลัง

“อะไรบ้างอะ”

“จิ๊ ก็ตะกร้าผ้าอ้อม เงิน โทรศัพท์ไปเอามาให้หมด!”