ฮูหยินทระนง

จากเมืองหลวงสู่แดนเหนืออันไกลโพ้น

เสิ่นเฟิ่งซิน เดินทางไปที่นั่นด้วยราชโองการสมรสพระราชทาน

…

เชวี่ยเจียงเฉียง ผู้ปกครองแดนเหนือที่ได้รับสมญานามว่า ‘ดาบโลหิต’

เพียงเพราะสมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ

ท่านโหวหนุ่มจึงทิ้งฮูหยินจากสกุลตกต่ำในเมืองหลวงไว้ในห้องหอ

แล้วอ้างศึกสงครามมุ่งหน้าสู่สนามรบ

ทั้งที่ฮูหยินผู้นั้นงดงามราวกับรูปสลักที่เหมือนไม่มีอยู่จริง

หญิงสาวจากเมืองหลวงกระดูกเปราะท่าทางอ่อนแอ

ทั้งยังผูกมัดเขาไว้กับอำนาจภายในวังหลวง

แม้ไม่ได้ชิงชัง แต่ก็ไม่อาจแสดงความรักใคร่ได้เช่นเดียวกัน

ทว่า... สตรีที่เขาดูแคลนกลับถือตราพยัคฆ์อุดรนำกำลังทหารมาช่วยเขาฝ่าวงล้อมศัตรู