นางเอกในดวงใจ

สปอยเนื้อเรื่อง

"ปัณณ์...ตอนนี้นายมีชีวิตของนาย ฉันมีชีวิตของฉันเราไม่ควรต้องมาข้องเกี่ยวกันอีก เรื่องเมื่อคืนมันเป็นเรื่องผิด..."

"ผิดพลาด! ผิดพลาดอีกแล้ว ทำไมเรื่องที่เกี่ยวกับผมมันถึงผิดพลาดตลอด!!"มิเชลพูดยังไม่ทันจบ ปัณณ์ก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงโมโหพร้อมจ้องคนตรงหน้าไม่วางตา

"ฉัน..."

"งั้นเรื่องที่พี่คบกับผมเมื่อหลายปีก่อน มันก็เป็นเรื่องผิดพลาด เรื่องที่พี่ทำแท้งลูกของผมก็ผิดพลาด แล้วพอเราได้กลับมาเจอกันมันก็ยังเป็นเรื่องผิดพลาดอีกเหรอ ทำไมอะไรๆที่เป็นผมมันก็ผิดไปหมด บอกผมได้ไหม มิเชล ว่ามันเพราะอะไร!!"ตะโกนใส่คนตรงหน้าเกรี้ยวกราด มิเชลก้มหน้ามองพื้นรู้สึกผิดขึ้นมาในใจอีกครั้ง

"ฉัน...ไม่ได้รักนาย แค่นี้พอจะเป็นเหตุผลได้ไหม"มิเชลค่อยๆเงยหน้ามองปัณณ์อย่างช้าๆ ปัณณ์ชะงักไปหัวใจกระตุกวูบอย่างเจ็บปวดไม่คิดว่าคำพูดนี้จะออกมาจากปากหญิงสาวที่เขารักและรอมาตลอด

"พูดอะไรออกมานะ มิเชล จะพูดเพื่อไล่ผมให้ออกจากพี่เหรอ"

"ที่ฉันพูดมาทั้งหมดมันคือความรู้สึกจากใจจริงของฉัน ก็อย่างที่บอกว่าเรื่องที่เคยเกิดขึ้นฉันไม่เคยเสียใจ"

"ทำไมพี่ถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้"ปัณณ์เอ่ยน้ำเสียงตัดพ้ออย่างน้อยใจ ทีกับพี่ชายของเขาเธอยินดีทำทุกอย่าง แล้วพอเป็นเขาทำไมเธอถึงได้ไม่มีเยื่อใยแบบนี้นะ

"นายกลับไปเถอะ เดี๋ยวจันทร์เจ้าจะกลับมาแล้ว ฉันไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายไปมากกว่านี้"มิเชลเอ่ยเสียงเรียบ เก็บของต่างๆเข้ากระเป๋าใบใหญ่

"พี่คิดดีแล้วใช่ไหมที่จะเมินผมไปแบบนี้ ตอนนี้ผมมีพร้อมทุกอย่าง ผมไม่ใช่เด็กแบบเมื่อก่อนแล้วนะ"ตอนนั้นเธอยกเหตุผลที่เขาเด็กไม่สามารถดูแลเธอได้ แต่ตอนนี้เขาโตพอมีหน้าที่การงานที่ดี เงินมหาศาลที่พร้อมจะดูแลเธอได้ไปทั้งชาติ

"ฉันไม่ได้รักนายแล้วปัณณ์ นายอย่าพยายามอีก..."

"แล้วพี่รักใคร!...พี่รักพี่ปุณณ์หรอ!!"ปัณณ์ตวาดใส่อีกครั้ง มิเชลไม่ตอบ ไม่สบตา ไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูด

"หึ! เพราะแบบนี้สินะ"ปัณณ์เค้นเสียงในลำคอ มองหญิงสาวตรงหน้าที่ทำท่าทีไม่สนใจเขา

"อย่าแม้แต่จะคิดที่จะอะไรกับพี่ผม แล้วถ้าพี่คิดว่าจะหนีผมพ้นก็ลองดู ถือว่าผมเตือนแล้วนะ มิเชล"

"นายกลับไปเถอะ"

"พี่จะต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำกับผม ทำกับลูกของผม!!"