บำเรอไฟ

“อย่านะคะ ขอร้อง” มือเรียวบางพยายามจะยกขึ้นมาไหว้อ้อนวอนขอร้องคนตรงหน้าด้วยสีหน้าและแววตาที่เว้าวอน

“ขอร้อง? งั้นก็เอาสิ ร้องสิ” อาชากระซิบเบา ๆ ข้างใบหูขาวเนียนอย่างกวนประสาท ก่อนจะจรดริมฝีปากหนาลงไปที่แก้มนวลเนียนหอมกรุ่นของเธอเบา ๆ จนคนใต้ร่างต่างขนลุกขนพองขึ้นมาด้วยความสยิว

กนกรดาสั่นศีรษะเบา ๆ กลั้นลมหายใจ และพยายามเบี่ยงหนีอย่างเต็มที่ อาชาไนยแสยะยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงอย่างเธอจะทนเย่อหยิ่งไปได้สักกี่น้ำ