รักรสโอชาแห่งฉางอัน 2

สายลมโชยอ่อนเม็ดฝนโปรยปราย 

ธงร้านสุราหลังน้อยพลิ้วสะบัด 

หญิงขายสุรางามดั่งบุปผา

สุราเลิศรส กระเจี๊ยบสด หน่อไม้อ่อน ผักสดเหลืองอร่าม กะพงขาวสดดุจหยก

...

หลินเยี่ยน รองเจ้าเมืองจิงจ้าวทอดสายตาไปยังเถ้าแก่เนี้ย

ผู้มีดวงตางามและผิวขาวราวหิมะ

นางคือธิดาตระกูลสูงศักดิ์ผู้ตกอับ

ถึงขั้นต้องเปิดร้านสุราข้างทาง 

ช่างน่าเวทนาเสียจริง...

...

เสิ่นเสากวงคิด ข้ามีสุราเลิศรส อาหารโอชาคอยเป็นเพื่อน 

ทั้งยังได้มองหนุ่มน้อยงามสง่าที่เดินผ่านไปมา 

ช่างเป็นชีวิตที่มีความสุขยิ่งนัก

แต่หลินเยี่ยนกลับคิดว่า คุณชายสูงศักดิ์เหล่านี้แต่งกายงามสง่า 

ออกมาดวลหมาก พนันขันต่อสารพัดรูปแบบอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน 

สมควรถูกจัดระเบียบเสียบ้าง!

เมื่อหญิงสาวสูงศักดิ์เลอโฉมรวยอารมณ์ขันต้องตกอับมาเป็นเถ้าแก่เนี้ย

จับคู่กับรองเจ้าเมืองผู้งามสง่า แม้ภายนอกดูเย็นชาหากแต่เปี่ยมน้ำใจ

นี่คือภาพสะท้อนวัฒนธรรมอาหารแห่งสมัยราชวงศ์ถัง

ที่นี่มีรักและอาหารรสโอชาให้ละเลียดลิ้มลอง