แรกแย้ม

หวานหรือพริณตาซึ่งมีอายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้นแต่ต้องถูกแม่เลี้ยงใจร้ายพามาตรวจพรหมจรรย์เพียงเพราะพรรณีต้องการพาเธอไปขายให้เสี่ยชัด ไอ้เสี่ยบ้ากาม มันต้องการเพียงเด็กสาววัยขบเผาะเท่านั้น พริณตาหวาดกลัวอย่างมากเพราะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของมันมาอย่างดีว่าโรคจิตแค่ไหน

“ฉันอยากได้ใบรับรองว่ามันยังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ” พรรณีบอกคุณหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องตรวจ เขาเงยหน้าขึ้นมองคนพูดและเด็กสาวอีกคนที่นั่งก้มหน้างุด

“มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลเจ้า ตัวเขายอมไหมครับ” พฤกษ์คุณหมอหนุ่มวัยสามสิบสองพูดขึ้นอย่างสุภาพ

“มันเป็นลูกฉัน มันก็ต้องยอมสิ แกยอมใช่ไหมอีหวาน” แม่เลี้ยงใจร้ายหันไปทำเสียงดุกับเด็กหญิงข้างกาย

“ค่ะ ค่ะ” เธอรีบตอบ ในหัวกำลังคิดหาทางว่าจะหนีจากแม่เลี้ยงใจร้ายและไอ้เสี่ยบ้ากามนั้นได้อย่างไร

“งั้นเชิญญาติคนไข้ไปรอข้างนอกก่อนนะครับ” คุณหมอหนุ่มผายมือให้นางพรรณีออกไปนอกห้องตรวจ

“เออ ฉันขอคุยกับคุณหมอตามลำพังได้ไหมคะ” พริณตาพูดขึ้นเพราะเธออยากเจรจากับคุณหมอหนุ่มตรงหน้า เวลานี้คงไม่มีใครช่วยเธอได้อีกนอกจากเขาเท่านั้น พยาบาลผู้ช่วยสาวไม่แน่ใจหันไปมองหน้าคุณหมอหนุ่ม

“ตามเข้ามาข้างใน” คุณหมอหนุ่มพูดขึ้นพร้อมทั้งเดินเข้าไปในห้องตรวจ เมื่อเธอเห็นเตียงขาหยั่งแล้วพริณตาก็เสียวสันหลังวาบ

“มันไม่ใช่แม่หนู” พริณตาพูดขึ้นเสียงเครือ

***************************

เสียงครางของหญิงสาวในท่ามอบคลานอยู่กับพรมในห้องรับแขกกว้างขวางหรูหรา หน้าของเธอแนบลงกับพื้นพรม ก้นงอนงามกำลังแดงก่ำเพราะแรงกระแทกจากเขาอย่างบ้าคลั่ง กระโปรงนักศึกษาถูกดึงร่นไปกองอยู่ตรงเอวคอด

            “หมอหวานเจ็บ” เสียงร้องครางของหญิงสาวดังแข่งกับเสียงเนื้อที่กระทบกันเป็นจังหวะ

            “เจ็บหรือเสียว” เสียงของคุณหมอที่กางเกงหลุดไปจากร่างแล้วเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนถามเสียงนุ่ม เขาคุกเข่ากระหน่ำแทงอยู่ด้านหลังเธออย่างไม่เหน็ดเหนื่อยตั้งแต่เธอกลับมาถึงห้อง

            “เสียว...อ๊า...เสียว..ทั้งเสียวทั้งเจ็บ อ๊า..ทั้งจุก” พริณตาร้องบอกเขาไม่เป็นภาษากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาไม่เคยอ่อนโยนกับเธอ เขามันพวกเอาแต่ใจ ขี้โมโห

            “อ๊า..อย่าขยี้ติ่งมันเสียว อู้ย..เสียว เสียว” เสียงร้องครางหนักของเธอเมื่อเขาใช้มืออีกข้างขยี้ส่วนอ่อนไหวของเธอ เพียงไม่นานเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นน้ำหวานถูกปล่อยออกมาเปียกพื้นพรม รูรักเต็มไปด้วยน้ำเฉอะแฉะ เขาชอบแบบนี้ที่สุดชอบมาก

            “หมออย่า...อ๊า...อ๊า..” เขาถอนตัวตนออกพร้อมจับเธอพลิกหงายเปิดเปลือยดอกไม้ของเธอให้เขาได้ใช้ลิ้นละเลงตรงติ่งเสียวของเธออย่างบ้าคลั่งภาพที่ไอ้รุ่นพี่คนนั้นมันจับแขนเธอทำให้เขาแทบบ้า เขาหวง ของของเขาใครจะมายุ่งไม่ได้ถ้าเขายังไม่เบื่อ

            เขาดูดและขบกลีบดอกไม้บานฉ่ำของเธอ ยิ่งดูดแรงมากขึ้นเท่าไหร่น้ำหวานจากกายสาวก็ยิ่งไหลออกมามากขึ้นเท่านั้น หวานแอ่นอ้าดอกไม้ของเธอให้เขาได้เข้ามามากขึ้น แบะอ้า ส่ายร่อนเพราะความเสียวที่เขามอบให้ ถึงเธอจะเสร็จติด ๆ กันหลายต่อหลายครั้งแต่เธอสู้ไม่ถอย

“เอาหวาน หมอเอาหวาน เอาแรง ๆ อ๊ากก” เสียงร้องของพริณตาดังไม่หยุด ตอนนี้เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บ แต่เธอก็อยากให้เขากระแทกตัวตนของเขาให้เร็วขึ้น หญิงสาวครางถี่น้ำหวานไหลเยิ้มเต็มพื้นพรม

“หวาน ยืนขึ้น” เขาดึงเธอขึ้นมายืนทั้งที่ขาสองข้างของหญิงสาวยังสั่นเทาเพราะความเสียว ที่พึ่งเดียวที่เธอมีคือพนักพิงของโซฟาตัวใหญ่ เขายกขาข้างหนึ่งของเธอพาดไว้ที่โซฟา

“อ๊า หมอ” เธอร้องเสียงดังเพราะโดนกระแทกจากด้านหลังจนสุดทางในคราวเดียว เสียวซ่าน เจ็บ จุก แต่ถึงใจ

“เธอรู้ว่าฉันโกรธแล้วจะโดนอะไร อ๊า” เสียงคุณหมอหนุ่มหล่อกระแทกกระทั้นไม่หยุด เขาเข้าสุดออกสุดทุกครั้ง

“หวานเสร็จอีกแล้วหมอ ...อ๊า อ๊า” เสียงของพริณตาครางออกมาอย่างสุขสม เธอรู้ดีว่าเขาโกรธแล้วเธอจะโดนอะไร แต่เธอชอบ ชอบให้เขาโกรธ ชอบโดนเขาเอาเธอแรง ๆ แบบนี้...อ๊า...