ทะลุมิติมาเป็นนักกายภาพบำบัดของท่านแม่ทัพ เล่ม 2

ค่ำคืนมาเยือน อันเยว่ฉีไม่อาจปล่อยตัวเองให้เป็นคนขี้ขลาดหลบหน้าได้ตลอดไป นางต้องการพูดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างนางกับบุรุษตัวใหญ่น่ารักผู้นั้นให้ชัดเจน

หญิงสาวจึงมานั่งรออีกฝ่ายที่หน้าเรือนนอน เมื่อฟ้ามืดสนิท ร่างสูงใหญ่ก็เดินมาถึง เขาตัวหอมและใส่เสื้อผ้าสีดำเรียบลื่น อวดกล้ามเนื้อสวยงามของเขาอย่างไม่ปิดบัง

อันเยว่ฉีกลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก เหตุใดเขาจะต้องดูดีมากเช่นนี้ด้วย แต่นางยังไม่ทันพูดอะไร หงเจี้ยนหยางก็เดินมาใกล้พร้อมรอยยิ้มมุมปากน่ามอง

"เอ่อ..ขะ ข้า..!!" นางพยายามพูดเรื่องที่คิดไว้ แต่เขาก็เพียงจับจูงมือนางเข้าเรือนนอน เดินตรงไปยังห้องนอนสีฟ้าของนาง

"นี่..นี่..จะทำอะไร หยุดก่อน ข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า"

"เยว่เอ๋อร์" ชายหนุ่มตัวสูงหันมาเรียกชื่อหญิงสาวพร้อมรอยยิ้มที่นางรู้สึกว่ายั่วยวนน่ามองจนแสบตา

หงเจี้ยนหยางเห็นนางเอาแต่จ้องมองตัวเองแล้วกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็รู้สึกว่าตัดสินใจถูกต้องแล้วที่ใส่ชุดน่าอายแนบเนื้อเช่นนี้ เขารวบสองแก้มเนียน และก้มลงไปจุมพิตโดยไม่พูดอะไร

เยว่เอ๋อร์ดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนคล้ายตกใจที่เขาจุมพิต แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ เขาอ่านมาแล้วว่าสตรีมักจะเขินอายและดิ้นรนเล็กน้อยเพื่อแสดงว่านางยังคงรักษาคุณธรรมอันดีงาม

เขารวบเอวคอดและท้ายคอบังคับจูบ เพียงเขาออกแรงเล็กน้อย ร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอดก็ไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน เขาจึงยิ่งดีใจที่ทำตามตำราแล้วได้ผลดังคาด

หงเจี้ยนหยางยื่นเรียวลิ้นอุ่นเข้าไปพัวพันดูดดื่มลิ้นน่ารักของเยว่เอ๋อร์ ยามที่ลิ้นน้อยๆ ของนางพยายามดันลิ้นของเขา ทั้งสัมผัสและรสชาติช่างหวานละมุนจนเขาใจสั่น เขารีบกระชับอ้อมแขนเพื่อเพิ่มความดุเดือด

หลังจากหญิงสาวไม่ต่อต้าน นางก็เริ่มจุมพิตโต้ตอบ ลิ้นอุ่นน่ารักของนางก็เล่นกับเขาด้วยการหลบหนีให้เขาไล่ตาม เขาตื่นเต้นใจเต้นโครมคราม ไล่ตามดูดดื่ม ส่งลิ้นเข้าไปในปากเล็กให้นางได้ชิมรสชาติตามใจ

"อื้อ!!.." แต่เขาก็ต้องตกใจเพราะถูกนางกัดลิ้นอย่างแรง!

หงเจี้ยนหยางรีบเก็บลิ้น แต่เยว่เอ๋อร์คล้ายยังไม่พอใจ นางอ้าปากดูดเม้มริมฝีปากล่างของเขา เมื่อเข้าไปอยู่ในปากนางแล้ว หญิงสาวก็งับฟันลงบนริมฝีปากของเขาอย่างแรง ไม่พยายามออมแรงแม้แต่น้อย นางตั้งใจกัดเขา!

"อื้อ..อื้อ!! โอ๊ย..เจ็บๆ เยว่เอ๋อร์" เขาขอร้องทั้งที่ยังถูกกัดอยู่