ทรายโอบบุปผา ชะตาต้องจันทร์

“ข้าเป็นภรรยาของท่าน คนแรกและคนเดียว”

มือเล็กปรากฏศิลาแผ่นหนึ่ง เอวาโยนขึ้นไปในอากาศเพื่อให้ปิแอร์สังเกตเห็นมัน ร่างสูงตวัดสายตามอง กระดิกนิ้วเบา ๆ ศิลาแผ่นนั้นก็ลอยมาวางในมือของเขา

ดวงตาสีเขียวอ่อนขององค์เทพแห่งทรายเต็มไปด้วยร่องรอยแห่งความรู้สึกที่ไม่อาจมีผู้ใดสังเกตเห็น บนฝ่ามือปรากฏซึ่งแผ่นศิลาอวยพรของเทพีฮาเธอร์ เทพีแห่งความรัก สลักชื่อของทั้งคู่เอาไว้

ปิแอร์ - เอวา

ขอความรักเปรียบดั่งเม็ดทรายในท้องทะเลทราย ล้นเหลือสุดคณานับ ลึกซึ้งเกินหยั่งถึง

ร่างสูงจ้องมองแผ่นศิลานั้นอยู่หลายช่วงลมหายใจ มือที่ถือศิลาบีบแน่นจนเอวาแอบกลั้นหายใจ ถ้าหากอีกฝ่ายบีบแรงกว่านั้น ศิลาอาจแตกสลายไปรวมกับผืนทรายก็เป็นได้

ปิแอร์เงยหน้าขึ้นจากแผ่นศิลา มองหน้าเอวา นัยน์ตาของทั้งคู่ประสานกัน

อุ้งมือใหญ่สะบัดเบา ๆ แผ่นศิลาพลันแตกกระจายเสียงดังโพล๊ะ! เศษดินที่อัดแน่นในแผ่นศิลาฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ

เอวาตัวสั่นสะท้าน

“ไม่นะ” เสียงหวานพึมพำ

ปิแอร์ยังคงสีหน้าเรียบนิ่ง

“ของไร้สาระ สิ่งโกหกหลอกลวงเช่นนี้ ไม่ควรมีอยู่บนผืนทรายที่ข้าดูแล”