ณ นิรันดร มีชนกันต์กับคุณพี (Mpreg)

‘ชนกันต์’ คุณหนูตกอับ ครอบครัวล้มละลายเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของบิดา

ต้องผันตัวมาใช้ชีวิตดั่งสามัญชน อยู่หอเล็ก ๆ ไกลจากมหาวิทยาลัย ทั้งยังต้องวิ่งเต้นหางานทำ

ทว่าในความโชคร้ายยังมีความโชคดีซ่อนอยู่

เมื่อเพื่อนที่รู้จักกันแนะนำให้เขาสมัครงานที่ร้านเบเกอรีเจ้าดังที่สาขาทองหล่อ นามว่าร้าน ณ นิรันดร

ชนกันต์ตัดสินใจสมัครงานที่นี่ทันดีด้วยเพราะเป็นแฟนคลับตัวยงของร้านนี้อยู่แล้ว

แต่หลังจากเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ก็ดันต้องปะทะฝีปากกับคุณลูกค้าจอมกวนอย่าง ‘พีราวัชร’

ชายหนุ่มหน้าตาดีที่เอาแต่เรียกร้องจะขอเจอผู้จัดการร้านให้ได้เสียอย่างนั้น

และถูกว่าจ้างให้สืบความลับให้กับท่านประธาน สืบไปสืบมาดันจบลงที่เตียงสะงั้น

ความรักที่เบ่งบานขึ้นมาท่ามกลางการสืบสวนหาคนร้ายจะจบลงแบบไหนมาตามอ่านกันค่ะ

❤️❤️❤️

‘นายชื่ออะไร’

‘คุณพี เจ็ดขวบ’

‘ชื่อพีเหรอมา

‘คุณพี’

‘ทำไมต้องเรียกคุณ เป็นยศนำหน้าเหรอ’

‘ไม่ใช่ยศ’

‘งั้นก็ชื่อพีอ่าดิ’

‘คุณพี’ พีราวัชรแก้ ชนกันต์ยกมือข้างที่ว่างขึ้นเกาหัวพลางเอียงคอมอง

‘แล้วเราเรียกพีได้ป่าวอะ’

‘จะเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะ’

‘อือ งั้นเราก็ต้องเรียกพี่ด้วยสินะ เพราะพี่พีอายุเจ็ดขวบ’ รอยยิ้มกว้างที่พีราวัชรได้รับหลังจบคำนั้นสว่างไสวราวกับพระอาทิตย์ที่ส่องแสงเจิดจ้าท่ามกลางหมู่เมฆบนท้องฟ้า ทำเอาเขาอดยิ้มตามไม่ได้ ‘นั่นไง ! พี่พียิ้มแล้ว !’

พลันพีราวัชรหุบยิ้มฉับ ก่อนจะกระแอมไอแล้วเบนหน้าหนีไปทางอื่น

‘ตีหน้าบึ้งอีกละ เมื่อกี้ยิ้มสวยออก’ ชนกันต์ยู่ปาก ไม่เข้าใจคนอายุมากกว่าเลยสักนิดว่าจะเก๊กหล่อไปทำไม

🍀🍀🍀

ชนกันต์เผลอแยกเขี้ยวใส่พีราวัชอย่างเผลอตัวทันที และไม่รู้เหตุการณ์พาไปหรืออะไร

 พีราวัชรถึงได้ยกมือขึ้นบีบปลายจมูกรั้นเบา ๆ ด้วยความมันเขี้ยว…

 ต่างฝ่ายต่างชะงัก นัยน์ตาสองสีจ้องมองกันและกันไปมา ไร้ซึ่งคำพูดใด ๆ 

แต่บรรยากาศกลับถูกโอบล้อมด้วยอารมณ์หวามไหวบางอย่าง

“แบบนี้ก็แย่สิครับ” พีราวัชรพึมพำ

“...” ชนกันต์ลอบกลืนน้ำลายลงคอ

“ไม่รู้ว่าเพราะอะไร…”

“...”

“แต่ผมอยากจูบคุณเป็นบ้าเลยกันต์”