แด่หัวใจที่แตกสลาย แต่ไม่ยอมแพ้

ความรู้สึกของการเผชิญหน้ากับการมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ บางครั้งก็เหนื่อยล้าเกินกว่าจะบอกให้ตัวเองต้องต่อสู้ ทั้งที่ในความเป็นจริงเราไม่จำเป็นต้องสู้กับอะไรทั้งนั้น แต่กลับเป็นการรักษาความรู้สึกที่แสนจะเปราะบางและอ่อนแอบ้างนั้นน่าจะเป็นเรื่องที่ดี เพราะกว่าจะรู้สึกตัวว่าตัวเองนั้นเหนื่อยล้าเกินกว่าจะเยียวยาก็เป็นตอนที่หัวใจแตกสลายจากคนรอบข้างหรือปัจจัยภายนอกต่างๆนั้นเข้ามามีอิทธิพลต่อความรู้สึกที่เรามีต่อตัวเองเสียอีก