สามีครับ อย่าปากดีกับม่าน

พัดชา นอนหลับหลังจากอ่านนิยายที่ติดงอมแงมอยู่ดี ๆ ก็ตื่นมาอยู่ในร่างของ ม่านหมอก ตัวร้ายในนิยายเรื่องที่เพิ่งอ่านจบ!

เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเกิดเป็นตัวร้ายต้องตายตอนจบ สามีไม่รัก พ่อแม่ไม่เอา ความยุติธรรมก็ไม่เคยได้รับอีก รันทดอะไรขนาดนี้

เห็นทีงานนี้พัดชาคงต้องปฏิวัติ ครั้งใหญ่แล้ว เริ่มจากนี่เลยเป็นไง จัดการสามีผู้เลี้ยงสุนัขไว้ในปากอย่าง ทิศเหนือ เป็นอันดับแรก!

ในเมื่อบทมันปูมาให้ต้องหย่ากันในอนาคต เขาก็จะขอกอบโกยเงินจากสามีมาให้ได้มากที่สุดก่อน!

"ม่านหมอก อย่าก้าวร้าว!" ทิศเหนือเอ่ยเรียกคนเด็กกว่าเสียงเข้ม

"ก้าวร้าวอะไร นี่ยืนเฉย ๆ เลย ไม่ได้ก้าวไปไหนสักก้าว"

คนถูกว่าเอ่ยอย่างยั่วโมโหก่อนจะชี้ไปที่เท้าของตัวเองซึ่งปักหลักอยู่กับที่ไม่ได้ขยับไปไหน จนเจสต้องแอบหันหน้าไปทางอื่นแล้วกลั้นยิ้ม

"ม่านหมอก" ทิศเหนือเอ่ยเรียกพร้อมทั้งกดใบหน้ามองคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงดุ

"อะไร!" ม่านหมอกตอบอย่างหงุดหงิดจนทิศเหนือชะงักไป "คนอารมณ์ดีอยู่แท้ ๆ ก็มาทำให้อารมณ์เสียซะได้"

"เลิกทำหน้าเหมือนหมาโง่สักที"

"ไม่ได้ทำ" ม่านหมอกหันไปเถียงทันควัน

"ก็เห็น ๆ อยู่ว่าทำ" ชายหนุ่มมองใบหน้าของอีกฝ่ายแล้วถอนหายใจ "ฉันไม่ได้โกรธเธอสักหน่อย อย่ามองแบบนั้น"

"ไม่โกรธแล้วทำหน้าดุทำไม" ม่านหมอกพูดพลางเหล่มองใบหน้าของสามีที่ยังคงทำหน้าดุอยู่

"หน้าปกติ"

"ไม่ปกติ ! โอ๊ย !" ม่านหมอกร้องลั่นเมื่อเจ็บสะเทือนไปถึงแผล

"อยู่เฉย ๆ เถอะ" ทิศเหนือดุอีกครั้งก่อนจะขยับไปมองว่าแผลปริหรือไม่

ช่วงเวลานี้ ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่าความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นได้ทำให้หัวใจของพวกเขาเต้นเร็วกว่าเดิมมากแค่ไหน

️️️️️

"พวกมึงดีกันแล้วเหรอ" นิลกาลเอ่ยถามอย่างสงสัย

"อะไร"

"มึงกับม่านไง เมื่อก่อนไม่เห็นจะคุยกัน วันนี้ซื้อน้ำมาให้กันแบบนี้ แสดงว่าดีกันแล้ว ?"

"ไม่ได้ทะเลาะกันสักหน่อย" ทิศเหนือยักไหล่

"ก็นะ มึงทะเลาะกับเขาฝ่ายเดียวนี่" หิรัญว่า เขารู้ว่าที่ผ่านมาทิศเหนือเป็นฝ่ายหาเรื่องม่านหมอกก่อนทั้งนั้น

"แบบนี้ก็ไม่หาเมียใหม่แล้วสิ" สายลมทำท่าเสียดาย ทิศเหนือจึงหันไปตวัดสายตามองอย่างไม่พอใจ

"กูไม่เคยหา"

ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ จบดีแฮปปี้ค่ะ