เงาะป่า

           เงาะป่า เป็นพระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5)

           เงาะป่า เป็นชนพื้นเมืองดั้งเดิมอาศัยอยู่ตามป่าทางภาคใต้ของไทย ตลอดถึงภาคเหนือของมาเลเซีย

           ในช่วงสมัยรัชกาลที่ 5 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เสด็จยังหัวเมืองปักษ์ใต้  พบพวกเงาะป่า ทรงนำเรื่องเล่าจากยายลมุดมาพระราชนิพนธ์เป็นกลอนบทละคร ซึ่งเป็นเรื่องทรงคุณค่าทางวรรณคดีไทย มีเนื้อหาที่แปลกจากยุคนั้น ทรงใช้ภาษาง่ายๆ และสอดแทรกภาษาของชาวเงาะ (ภาษากอย) ไว้ด้วย ทั้งนี้ทรงศึกษา สอบถาม ทางด้านถ้อยคำภาษา ประเพณี วิถีชีวิต การแต่งกายของชาวเงาะป่าจากเด็กชายคนังที่ได้ทรงชุบเลี้ยงไว้  และได้เป็นถึงมหาดเล็กในพระองค์