พ่อเลี้ยงที่รัก

“เธอนี่มันพยศจริงๆ”

“คุณออกไปจากตัวฉันได้แล้วนะ  คุณอย่าคิดว่าคุณตัวโตกว่าฉัน   แล้วอยากจะทำอะไรกับฉันก็ได้  ปล่อยฉันนะ  ฉันจะไม่ยอมต้องตกเป็นเมียของคุณ  ถ้าฉันต้องตกเป็นของคุณ  ฉันยอมตายดีกว่า”  คำพูดของดอกไม้ครั้งนี้ช่างไม่รื่นหูเอาซะเลย  เธอหมายความว่ายังไง เป็นเมียเขาแล้วมันน่าอัปยศขนาดนั้นเลยเหรอ  แต่ธราธรกลับเค้นหัวเราะออกมา  หลังจากที่ดอกไม้พยายามดิ้นกลับต้องหยุดชะงัก  เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของเขา 

“คุณหัวเราะอะไร”  ดอกไม้ถามเขาด้วยท่าทางโมโห 

“ผมหัวเราะคนบ้าอย่างคุณนี้ไง  ทำไม  ถ้าคุณจะตกเป็นของผมคุณถึงขนาดต้องฆ่าตัวตายเลยเหรอ” 

“ใช่สิ  ฉันไม่อยากตกเป็นของคุณ ไอ้พ่อเลี้ยงโหดร้าย ไอ้พ่อเลี้ยงบ้า  ไอ้พ่อเลี้ยงเถื่อน”  เมื่อมือของเธอหลุดจากการเกาะกุมของธราธร  ดอกไม้ก็ตบหน้าเขาฉาดใหญ่  ครั้งนี้แรงจนธราธรหน้าหัน

“ผมบอกคุณแล้วนะ  ว่าอย่าได้กล้าตบหน้าผมอีกเป็นอันขาด” ธราธรตะคอกใส่เธอด้วยความโมโห 

“พยศดีนักใช่ไหมได้  ฉันจะเป็นคนปราบพยศเธอเอง”