ข้าเป็นแมวที่โชคดีที่สุดในพิภพ เล่ม 1

คำโปรย :

ด้วยเหตุที่เทพธิดาน้อยฉานหนิงมีลูกยาก องค์ชายเผ่าพยัคฆ์จึงถอนพันธะหมั้นหมายกับนาง ถอนแล้ว ก็ถอนไป นางไม่สนใจอยู่แล้ว แต่จะเอานางเป็นภรรยารองทำอะไร ไม่แต่งแน่ ชีวิตนี้นางขอไม่กินข้าวต้มรวมกับใคร เพื่อหลบพันธะนี้ต่อให้นางต้องดิ้นรนปานแมวดิ้นตายนางก็ต้องทำ

__________

"พวกเจ้าทำอะไรกัน เหตุใดจึงจะพากันมาตายในห้องข้าเล่า!!!"

พลันนั้นเองนางจึงค่อยรู้สึกว่าสถานการณ์เช่นนี้มันคุ้นมาก ในเรื่องราวบุรุษชายหญิงที่นางทั้งแต่งและทั้งอ่าน เคยมีเรื่องเช่นนี้ไม่ใช่หรือ ตัวร้ายที่สร้างราคีให้แก่สตรี

ฉานหนิงมองสภาพบุรุษและสตรี ที่นอนหัวเลือดอาบอยู่กับพื้นอย่างใช้ความคิด ขณะนั้นเองหัวอันปราดเปรื่องของนางพลันคิดบางอย่างขึ้นได้

"เจ้าอยากเล่นบทตัวอิจฉาป้ายราคีหรือ ได้ ละครเรื่องนี้ข้าจะเล่นกับพวกเจ้าเอง"

ฉานหนิงวาดมือไปในอากาศ ก่อนที่ร่างของจือฮั่นที่เวลานี้ไม่ได้สติจะลอยขึ้น และกลิ้งตกลงไปในพุ่มไม้หน้าตำหนักนาง นางวาดมืออีกครั้งก่อนที่ร่างที่ไม่ได้สติของฉานผิงจะร่วงลงไปในพุ่มไม้ตามอีกคน จากนั้นดวงหน้าหวานของฉานหนิงจึงเผยยิ้มดุจพญามารและวาดมือเบาๆ ก่อนอาภรณ์ของทั้งสองจะหายไปจากร่าง...

ปล. นิยายเรื่องนี้จบดีนะคะ