เริ่มจากแค้น สุดท้ายแสนรัก

ปัถย์ เศรษฐวรโชติ

“นายบังอาจมาแตะต้องคนของฉัน อยู่ที่นั่นใช้ชีวิตให้ดี 

หากออกมาแล้ว ฉันนี่แหละจะสร้างนรกขุมใหม่ให้นาย ”

ตนิษฐ์ ฐาวรกุล (หนูนิด)

“ผมกลัวว่าสักวันจะหลงลืม แล้วเผลอมีความสุข

ผมจะสามารถมีความสุขได้จริงๆ เหรอ”