ตามหึง ตามหวง ตามทวงรัก

เอื้องผึ้งเกิดมาพร้อมกับด้วยแดงข้างซ้าย และด้ายแดงนั้นจะปรากฏขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอลุงงูยักษ์ผู้ซึ่งเป็นความทรงจำอันเลวร้ายในวัยเด็กของเธอ

_________________

"พอใจคุณแล้วใช่ไหมคะ"ดวงหน้าหวานเอ่ยถามเขาด้วยน้ำตา คนตัวเล็กบิดข้อมือออกจากการเกาะกุมของฝ่ามือใหญ่ที่พยายามจะคว้าร่างของเธอไว้ แต่ทว่าเอื้องผึ้งที่เคยว่าง่ายและเป็นเด็กดีมาตลอดกลับไม่ยอมให้เขาแตะต้องร่างกายแม้แต่น้อย

"เอื้องอย่ามองฉันแบบนี้"แววตาตัดพ้อของคนตรงหน้าทำเอาเขารู้สึกปวดหน่วงที่หัวใจจนต้องยกมือขึ้นมากุมเอาไว้แน่น

ความเจ็บปวดที่ได้รับรู้ความจริงทุกอย่างทำให้เธอแทบทนไม่ไหว ใจดวงน้อยเองก็ปวดร้าวไม่ต่างจากเขาเช่นกัน

"ฉันอยากกลับบ้านค่ะ แล้วต่อจากนี้ไปขอให้เราอย่าเจอกันอีกเลยนะคะ"เอื้องผึ้งกลั้นใจพูดออกไป นี่คงเป็นหนทางที่ดีที่สุดสำหรับเราแล้ว

"ไม่เอื้องฉันไม่ยอม ฉันไม่ยอมให้เธอไปจากฉันเด็ดขาด"คนตัวโตว่าขึ้นอย่างไม่ยอมเช่นกันชีวิตเอื้องผึ้งเป็นของเขา และเขาจะไม่มีวันยอมให้เธอหายไปไหนอีกแล้ว

ร่างสูงเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวที่แม้เธอพยายามจะถอยห่างก็ไม่ทันเสียแล้ว เรียวแขนแกร่งโอบเอาร่างเล็กเข้ามาแนบอก ก่อนที่เขาจะทรุดตัวลงแล้วใช้ใบหน้าแนบกับหน้าท้องเนียนของเธอ

"คุณจะยื้อหนูไว้ทำไมคะ ในเมื่อหัวใจของคุณไม่เคยรักหนูสักนิด"