หวงรักเมียตีตรา LoveSick

เรื่องย่อ

ณัฐนิชา หรือ นิชา เด็กสาวที่โชคชะตามักพรากความสุขไปเร็วเสมอ หลังผู้เป็นแม่เสียชีวิตลงเธอได้ย้ายมาอยู่ในความดูแลของคุณนายจิตตามารดาของ คิมหันต์ ชายหนุ่มที่เธอมองเขาเป็นเหมือนฮีโร่มาโดยตลอด..

..ทว่าอีกฝ่ายกลับคิดว่าเธอเข้ามาเพื่อปอกลอกหวังในสมบัติเท่านั้น

เวลาผ่านไปจิตตาวางแผนจับทั้งคู่แต่งงานกัน คิมหันต์ยอมทำตามแบบเสียไม่ได้ แต่เมื่อรู้ว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงแผนการของผู้เป็นแม่ ความโกรธเกลียดในใจของคิมหันต์ที่มีต่อหญิงสาวจึงเพิ่มมากขึ้น ในวันแต่งงานเขาหักหน้าทุกคนด้วยการเทงานแต่งไปเสียดื้อ ๆ สร้างความอับอาย เสียใจ ทั้งต่อคุณนายจิตตาและณัฐนิชาเป็นอย่างมาก

ความสัมพันธ์ของพวกเขาพลิกผันเมื่อจิตตาเสียชีวิตลง และพินัยกรรมได้ระบุไว้ว่า ทั้งคู่จะต้องแต่งงานจดทะเบียนสมรสกันภายในหนึ่งปีเพื่อรักษามรดก นั่นยิ่งทำให้ความเกลียดชังที่ชายหนุ่มมีต่อณัฐนิชายิ่งทวีคูณ เขาจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อบีบให้หล่อนยอมสละสิทธิ์เรื่องมรดกเสีย

แต่เมื่อต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน ความผูกพันก่อนเก่าที่เคยมีมาค่อย ๆ ถักทอเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว... จนกระทั่งเกิดความเข้าใจผิด ณัฐนิชาจึงยอมสละสิทธิ์ทุกอย่างรวมทั้งความรักที่มีต่อคิมหันต์และจากมาเพื่อปกป้องลูกในท้องของเธอ..

“ผมไม่แต่ง ถ้าแม่อยากแต่งก็แต่งเองสิครับ”

“ยัยปลาปักเป้า..ฉันเกลียดเธอ”

************

สปอยล์

“พี่คิมจะไปไหนคะ!”

“เธอตื่นอยู่เหรอ ฉันมีเรื่องด่วนต้องรีบไป พรุ่งนี้ไปเรียนเองกลับเองก่อนนะ ไว้ฉันจะโทรหา”

“เดี๋ยวค่ะ!”

เรียกเขาไว้อีก เธอยังนอนแก้ผ้าอยู่เลยด้วยซ้ำ เพิ่งจะนอนในอ้อมกอดของกันและกันไปได้ไม่กี่ชั่วโมงแล้วทำไม...ทำไมเขาถึงต้องออกไปตอนนี้

ทำไมต้องไปทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นโทรหา

“ไม่ไปได้ไหมคะ”

“อะไรนะ”

“คืนนี้...อยู่กับหนูไม่ได้เหรอ”

เอ่ยอย่างเว้าวอน หล่อนไม่ต้องการรู้สึกต่ำต้อยหรือไร้ค่าอีกแล้ว การกลับเข้ามาในชีวิตเขาของลอร่าทำให้ณัฐนิชารู้สึกได้ว่าตนเองค่อย ๆ ตัวเล็กลงเรื่อย ๆ ในสายตาของชายหนุ่ม

ถ้ามากเกินไปกว่านี้…สักวันเขาคงมองไม่เห็นเธออีกต่อไป

“ไม่ได้หรอก ฉันต้องไป”

“ถ้าหนูบอกไม่ให้ไปล่ะคะ”

“...”

“เธอไม่มีสิทธิ์ อย่ามาทำตัวงี่เง่าน่ารำคาญ ฉันไม่ชอบ”

พูดแค่นั้นก็เปิดประตูออกไปโดยไม่หันมาสนใจไยดีหญิงสาวอีกเลย ณัฐนิชาหลับตาลง ปล่อยให้น้ำตาค่อย ๆ รินไหลอาบแก้มลงมาอย่างเจ็บปวด

เธอรู้ว่าไม่มีสิทธิ์ เรื่องนี้เธอรู้ดีกว่าใคร แต่ว่า...

อย่างน้อยก็แค่คืนนี้ไม่ได้เหรอ แค่ผ่านคืนนี้ไป..เพราะว่าพอพ้นเที่ยงคืนก็จะเข้าสู่วันพรุ่งนี้...

“แต่ว่าพรุ่งนี้น่ะ...วันเกิดหนูนะคะ ฮึก...”