คำไม่สั่งเสีย เล่ม3 จบ

อ้ายฉิน อัครชา แห่งตระกูลหวังพัฒนศักดิ์

กำลังยืนร่ำไห้ต่อหน้าโลงศพของผู้เป็นพ่อด้วยความโศกเศร้า และคับแค้นใจ นั่นเพราะเขารับรู้ได้ว่าบิดาผู้เป็นครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวของตน ได้จากไปอย่างไม่ยุติธรรม เหตุเพราะได้รับรายงานจากผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ว่ารถที่บิดาใช้นั้นมีการตัดสายเบรกจนเกิดเหตุตกเขา ทว่ากลับมีการรวบรัดปิดคดีโดยเหตุผลที่ว่า อาทั้งสองอยากจะเข้ามาบริหารต่อจากพ่อเสียที และหลักฐานอื่นที่จะชี้ไปยังตัวคนร้ายก็หาไม่เจอไปมากกว่านี้แล้ว จนกระทั่งได้มาพบกับ

กร กรกวี

สัปเหร่อผู้ไร้เสียง ซึ่งรับผิดชอบพิธีไว้อาลัยนี้ ยืนมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความรู้สึกสับสนในใจ เขามีพลังพิเศษอย่างหนึ่งก็คือ เมื่อสัมผัสผู้วายชนม์แล้วสามารถเห็นภาพและความรู้สึกสุดท้ายของเจ้าตัวได้ ซึ่งสิ่งที่เขาได้รับรู้จากการสัมผัสร่างในความรับผิดชอบ ทำให้เขาพบว่ามันผิดปกติอย่างมาก จนกรกวีต้องยื่นมือเข้าไปช่วยเหลืออัครชาอย่างห้ามไม่ได้ เรื่องนี้รู้ดีว่ามันเสี่ยง แต่ท้ายที่สุดก็คงต้องขอลองสักตั้ง

ไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร ความลับบางอย่างที่ถูกเก็บซ่อนไว้เมื่อเปิดเผยแล้วมันจะทำให้ผู้เป็นลูกชายจะหมดห่วงหรือเสียใจยิ่งกว่าเดิมก็ไม่อาจรู้ได้