โปรดอย่าคิดว่าฉันเป็นของตาย

บอกว่าเขาเป็นแค่น้อง...ไม่มีอะไร...แต่ให้ความสำคัญกับเขามากกว่า...ดูแลใส่ใจมากกว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟน...แล้วคุณกลับบอกให้ฉันเชื่อใจคุณ?

"อุ้ยพี่วิฬาร์...บังเอิญจังเลยค่ะไม่คิดว่าจะเจอพี่ที่นี่" ตีสีหน้าราวกับประหลาดใจนักหนา

"นั่นสิคะ บังเอิญจัง ไม่คิดว่าจะเจอน้องปายกับแฟนพี่ที่นี่ ตัวติดกันจังเลยนะคะ นัดเจอกันทุกวันเลยเหรอคะ"

"ค่ะ...พี่วิฬาร์คงไม่โกรธใช่ไหมคะ ปกติพี่วิฬาร์ก็ไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว" รอยยิ้มแฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์

"ค่ะไม่โกรธ"

"อุ้ยใจดีจัง เห็นไหมคะพี่ปราบ...พี่วิฬาร์น่ารักมากเลยค่ะ"

"ค่ะไม่โกรธ...และดิฉันก็ไม่รู้สึกอะไรด้วยกับสิ่งที่คุณพยายามทำ ต่อไปนี้ไม่ต้องส่งข้อความไปหาฉันแล้วนะคะ ถ้าคุณอยากจะไปดูหนัง ทานข้าวหรือฟังเพลงกับผู้ชายคนนี้ ตามสบายเลยค่ะ ฉันไม่อยากได้เขาแล้ว ผู้ชายคนนี้ฉันยกให้!"

"หมายความว่ายังไงวิฬาร์!"

"เราเลิกกันเถอะค่ะ!"

"เลิก!"

"ใช่ค่ะ เลิก!"

"ต่อไปนี้คุณอยากจะไปไหนมาไหนกับคนที่คุณบอกว่าแค่น้องแบบนี้ก็ตามสบายเลยนะคะ แล้วก็บอกน้องคุณด้วย ว่าให้เลิกส่งข้อความรายงานเรื่องของคุณมาได้แล้ว ฉันไม่อิน!"

**อาจจะกำหมัดในช่วงแรกนะคะ นางเอกอึดทึกทนจนถึงที่สุดค่า

**ไม่มีนอกกาย นอกใจ จบฟิลกู๊ดค่ะ **