รอยวสันต์

“ชีวิตก็เหมือนฤดูกาล ในหนึ่งปีย่อมมีช่วงที่ดีที่สุดของมัน ฤดูใบไม้ผลิของชีวิต...หากผ่านไปแล้วออกจะน่าเสียดาย” 

รอยวสันต์ เรื่องราวของสี่สาวจีน เข่ง เก๋ง โหว ไกว ที่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลเข้ามาแสวงโชคในบางกอกช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และได้ทำงานเป็นแม่บ้านให้แก่ผู้มีฐานะ เมื่อเวลาผ่านไป ต่างแยกย้าย มีเส้นทางชีวิตของตัวเอง บางคนยังอยู่ในเมืองไทย บางคนไปสร้างครอบครัวยังแดนไกล จนวันหนึ่งพวกเธอกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง เรื่องราวแต่หนหลังก็พลันโลดเต้นมีชีวิตอีกครา ผ่านการบอกเล่าแก่คนรุ่นหลานถึงมิตรภาพ ความรัก ความผูกพันที่ยังคงอยู่ในหัวใจของย่าทั้งสี่คน ไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานแค่ไหนก็ตาม

“ผู้เขียนใช้กลวิธีการเล่าเรื่องที่แยบยล การสร้างตัวละครที่มีชีวิตชีวา ถ่ายทอดปรัชญาชีวิตอันลุ่มลึก...

เสน่ห์ของเรื่องอยู่ที่ความประณีตละเอียดอ่อนของจิตใจมนุษย์ที่ผู้อ่านสัมผัสได้ระหว่างบรรทัด ผ่านบทบาทของผู้หญิง ศิลปะการทำอาหาร และความผูกพันจากรุ่นสู่รุ่นที่มีความซับซ้อนตามธรรมชาติของผู้หญิง...”  

ส่วนหนึ่งจากคำประกาศยกย่องวรรณกรรมดีเด่น รางวัลพระราชทานชมนาดประจำปีพุทธศักราช 2550 (โครงการ Chommanard Book Prize)