พ่ายรักแม่ทูนหัว

พายุ x ชมพู

'กูไม่อยากทำให้ชมพูอึดอัดเขามีคนของเขาแล้ว'

'เขาอยากให้เกียรติคนของเขา'

'กูเองก็ควรจะให้เกียรติชมพูเหมือนกัน'

' Loser ว่ะ (คนขี้แพ้)'

....

‘กูไม่เคยอยากแพ้’ ตอนนี้ชมพูและผู้ชายคนนั้นคบกันอยู่เขาจะไม่เข้าไปแทรกกลางแต่!! อย่าทะเลาะกันเชียวเขานี่แหละจะยิ่งทำให้ความสัมพันธ์สั่นครอน

- พายุ 34 –

56

เฮียพายุ มาเฟียในคราบนักธุรกิจหนุ่ม

สุขุม สุภาพ (แค่กับเธอ) รักทุกอย่างที่เป็นเธอแบบไม่มีข้อแม้...

เขาไม่ชอบของหวานมันเลี่ยน

ไม่ชอบกลิ่นดอกไม้ เพราะได้กลิ่นมาก ๆ แล้วแสบจมูก 

แต่ทุกอย่างถูกหักล้างเพียงเพราะสิ่งพวกนั้นเป็นสิ่งที่เธอโปรดปราน

‘นายครับไม่ชอบแต่ทำไมถึง...’

‘ก็เมียกูทำ...’

- ชมพู 28 –

เจ้าของคาเฟ่หญิงสาวที่มีโชคชะตาอาภัพเธอเป็นเด็กกำพร้า 

และมักถูกตราหน้าว่าเป็นคนที่ไม่มีใครต้องการ 

เธอถูกทิ้งซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากคนที่เธอรัก 

และเธอไม่เคยเป็นคนที่ถูกรักเพียงแค่อยากถูกเลือกและถูกรักจากใครสักคน 

กระทั่งได้เจอเขา คนที่เลือกเธอและให้ความรักเธออย่างไม่มีข้อแม้เสมอและตลอดมา

รู้ตัวอีกทีเธอก็อยากเห็นแก่ตัวไม่อยากเสียสละเขาให้ใคร...

“ชมพูก็รักเฮียพายุมาก ๆ มากจนไม่ยอมเสียไปให้ใครค่ะ ชมพูไม่อยากแบ่งเฮียพายุให้ใครทั้งนั้นเลย”

--------

“ฮึ รู้ไหมว่ากลิ่นตัวของชมพูมันเหมือนกลิ่นขนมที่ออกมาจากเตาแต่ก็นุ่มนวลเหมือนพวกสารแต่งกลิ่นที่มันมีแค่กลิ่นเดียวบนโลกแต่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว”

“เฮียพายุดื่มมาเยอะเหรอคะ เมาหรือเปล่า”

“โถ่ทูนหัว” 

"พอได้กลิ่นวนิลลาหรืออะไรก็ตามมันก็ชวนให้น่าหลงไหล จนอยากกินขนมชิ้นนั้นไม่ใช่เหรอ เฮียก็ยิ่งอยากจะใช้นิ้วปาดแล้วเอาเข้าปากให้หมด ไม่อยากให้ใครได้กินมันเลย"

“อยากกินชมพูเหรอคะที่เฮียพูดมา”

-------

"ทูนหัวของเฮีย เฮียไม่เคยคิดจะตำหนิเธอเลยครับ"

-------

** เนื้อหาบางส่วนเป็นเพียงตัวอย่างในเรื่องเท่านั้น **