ลัก...ลวง พราง!

“ไม่ๆ! กลัวแล้ว! อย่าทำอะไรพี่เลย”

“ผมแค่เอาข้าวมาให้ ไม่ได้จะทำอะไร”

“ฮึก! ไม่จริง! อย่า! กลัวแล้ว พี่ขอโทษ ฮือๆ พี่ขอโทษนะ”

คนที่เหมือนผวาอยู่แล้วนั้นยิ่งหดตัวเข้ากับมุมห้องมากขึ้นเมื่อมีคนเข้าใกล้

สภาพทุกอย่างตกอยู่ภายใต้สายตาคม

“ผมไม่ทำอะไรพี่หรอกครับ สัญญา ตอนนี้พี่กินข้าวก่อนนะ ผมเอามาให้นี่ไง”