Dylan Kay ดีแลน เคย์ ตอน นักแสวงโชคมหาภัย (เล่มเดียวจบ)

ซวยแล้ว!

คือหนึ่งในคำหรูๆ ที่ดีแลนได้ยินบ่อยมาก เพราะในขณะที่หลายคนในยุคนี้เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์เจ๋งๆ อย่างเช่น ฝ่ามือไฟ, เข้าใจภาษาสัตว์, หรือแม้แต่เคลื่อนย้ายวัตถุ แต่เขากลับเกิดมาพร้อมกับพลังซวยที่ไม่ว่าเข้าใกล้ใคร คนคนนั้นก็มักจะพบเรื่องเดือดร้อนในทันที

ตามปกติพลังซวยของเขาจะส่งผลแค่กับคนอื่น ทว่าครั้งนี้ดูเหมือนมันจะย้อนมาเล่นงานเขาเข้าให้แล้ว เมื่อจู่ๆ ก็มีฆาตกรสุดโหดและอาจจะเป็นผู้ใช้เวทมนตร์โบราณลอยนวลอยู่ในเมือง แต่เบาะแสทั้งหมดกลับชี้มาที่เขา อีกทั้งตำรวจเจ้าของคดีก็ยังเป็นแค่เด็กสาวหัวดื้อไร้ประสบการณ์ แถมยังมุ่งมั่นจะเอาผิดเขาให้ได้อีก

สิ่งที่ดีแลนทำจึงไม่มีอะไรซับซ้อน ก็แค่...

ยอมให้ตำรวจสาวจับแต่โดยดี ยิ้มโปรยเสน่ห์ และใช้เสียงนุ่มๆ อธิบายว่า ถ้าไม่นับเรื่องหน้าตาดีมีอารมณ์ขัน เขาก็เป็นแค่เด็กหนุ่มธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้นเอง

เอ๊ะ...หรือว่าดูจากสถานการณ์แล้ว เขาควรแหกห้องขังออกไปตามล่าฆาตกรโหดนั่นด้วยตัวเองจะดีกว่า

แต่มันติดอยู่ที่ว่า ถ้าไม่นับเรื่องความซวยแล้ว เขาก็เป็นแค่เด็กหนุ่มธรรมดา ที่หน้าตาดีคนหนึ่งจริงๆ นี่แหละ...