ศิวาราตรี เล่ม 2

อา...ทัสสยุเอย จะมีใครในพิภพนี้อีกเล่าที่จะสุขสำราญได้เท่าเจ้า

ด้วยมายาศาสตร์อันเรืองรณที่ถ่ายทอดมาจากบิดา ด้วยความคล่องแคล่วอ่อนหวานของลิ้นลมแห่งวาทะ

แลด้วยนิ้วอันวิเศษที่สวรรค์ประทานมาให้ในการสังคีตดุริยางค์ทุกชนิด

ทัสสยุเร่ร่อนผ่านไปทุกแว่นแคว้นด้วยกระเพาะที่บรรจุเต็ม มิถึงกับอดอยากยากแค้นนัก...ผ่านไป...ผ่านไปเป็นลำดับ

ถนนขรุขระยาวเหยียดสุดสายตา...สาลีเกษตร...ทุ่งหญ้า...ขุนเขา...ลำธารชนบท นิคมคามหมู่บ้าน

แลนครหลวงราชธานีของอาณาจักร ทุกแคว้นที่จะอยู่ในเส้นทางจร

ท่ามกลางแสงแดดอันแรงกล้าที่แผดเผาพื้นปฐพีจนดูเป็นประกายระยิบระยับ

แลฝนฟ้าพายุที่ซัดกระหน่ำอย่างปราศจากปรานีปราศรัย

หนทางนั้นมีทั้งรื่นรมย์ สมบูรณ์ แลยากแค้นทุรกันดาร แต่กระนั้นก็หาได้มีสิ่งใดมายับยั้งทัสสยุเสียได้