พูดเองนะว่าไม่รัก

จากคู่กัดตอนเด็กที่ต้องวนมาเจอกันในตอนโต

คนหนึ่งเป็นเจ้าของบริษัทและเป็นนายแบบดาวรุ่ง ส่วนอีกคนมีความฝันที่จะเป็นดีไซเนอร์และอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง สถานการณ์กระชับมิตร (หรือเปล่า) จึงเกิดขึ้น

เมื่ออคิระรับอลินญาเข้ามาทำในตำแหน่งดีไซเนอร์แบบจำใจ แต่เหตุใด จากดีไซนอร์กลับกลายมาเป็นเลขาข้างกายท่านประธาน

คนที่ปากบอกไม่ชอบ ๆ แต่ให้เธอมาอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้ชิดตัวเองมากที่สุด

อคิระแน่ใจนะว่าไม่รัก?

+++++++++

"แคร์อลินเหรอคะ" เป็นคำถามที่เหมือนจะกวนแต่ไม่เลย ครั้งนี้อลินญาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานมากกว่าครั้งไหน ขยับตัวเข้าไปใกล้เขาอีกนิด มองสบลึกเข้าไปในดวงตาคมเข้มของอคิระ

"จะแคร์หรือไม่ มันสำคัญด้วยเหรอ" อคิระมองสำรวจไปทั่วดวงหน้าหวาน ดวงตากลมโตกำลังจ้องมองเขาอย่างรอคำตอบ นัยน์ตาคู่สวยสั่นระริก ริมฝีปากอิ่มเผยอออกเล็กน้อย อลินญาไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการยั่วยวนเขา แต่ตอนนี้ทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติของเธอกำลังทำให้เขาขาดการควบคุม ความคิดทุกอย่างหยุดนิ่งเหมือนกับว่าร่างกายของเขากำลังถูกเธอดึงดูดเข้าหา จนกระทั่งปลายจมูกของเราสัมผัสกัน

*********

* ในเรื่องไม่มีนอกกายนอกใจและจบแบบสุขนิยมค่ะ