แต่คุณไม่เคยรัก

"ถ้าลำบากใจจะรับก็คิดซะว่าเป็นค่าตอบแทนที่ดูแลพร้อมเรื่องอาหาร หรือถ้ายังคิดว่ามากไปก็ถือว่าเป็นค่าตัวด้วยก็ได้" ชายหนุ่มบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย "พร้อมไม่อยากเอาเปรียบหนู"

"ค่าตัว?" วันวิวาห์ไม่อยากจะคิดในแง่ร้ายหรอกนะ แต่การที่เขาไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระแล้วลุกเข้าห้องนอนไปมันทำให้เธอรู้สึกแย่สุดๆ เลย

เขาไม่อธิบายแต่ปล่อยให้เธอตีความเอง ซึ่งมันคงหนีไม่พ้นค่าตัวที่เธอนอนกับเขา

ทำไมต้องดูถูกกันด้วย แค่เขาไม่เชื่อใจเธอก็รู้สึกแย่จนเก็บไปร้องไห้คนเดียว มันยังไม่มากพออีกหรือกับความเสียใจที่เธอต้องได้รับ

น้ำตาแห่งความระทมหยดแหมะลงบนหลังมือที่ประสานบนหน้าตัก เธอไม่คิดจะปาดเช็ดมันออก ปล่อยให้มันประจานความอ่อนแอและความใจง่ายของตัวเอง

ถ้าไม่ใจง่ายไปรักคงไม่เสียใจ...