อาจารย์ข้า (ไม่) อยากปล่อย (ใน) ท่าน

ท่ามกลางสรวงสวรรค์อันสงบ ระฆังสวรรค์ก้องกังวานเป็นสัญญาณว่า สิ่งต้องห้ามได้ตื่นขึ้นอีกครั้ง…เหลียนหลัว จอมมารแห่งลั่วหมิง หลุดพ้นจากผนึกใต้เขาเฟิงอิ๋นหลังถูกกักขังมานับหมื่นปี เบื้องบน เหล่าเทพเซียนต่างตื่นตระหนกเมื่อรับรู้ถึงการกลับมาของจอมมารผู้โหดเหี้ยม ทว่ามีเพียงบุรุษหนึ่งที่ยืนหยัดรับภาระนี้…ไป๋หลิงอวี่เหยียน เทพหยกแห่งสวรรค์ ผู้สูงส่ง เย็นชา และทรงพลังที่สุด เขาเอ่ยเพียงประโยคเดียว “จอมมารผู้นั้น…ปล่อยให้ข้าจัดการเองเถิด”

ขณะเดียวกัน ในเงามืดของเมืองลั่วหมิง จอมมารเหลียนหลัวเฝ้ามองภาพชายในชุดขาวผู้นั้นผ่านกระจกเงา ดวงตาเพลิงแดงสะท้อนความโกรธแค้นปะปนความผูกพันเก่า—ชื่อเดียวที่ทำให้เขายอมตื่นขึ้นจากการผนึกคือ ไป๋หลิงอวี่เหยียน

เมื่อทั้งสองเผชิญหน้ากัน ณ หุบเขาเฟิงอิ๋น อดีตศิษย์อาจารย์ที่กลายเป็นศัตรูต่างเปิดฉากต่อสู้สะท้านฟ้า สายฟ้าฟาด แผ่นดินสะเทือน ดาบหยกและโซ่เงาปะทะกันนับเจ็ดวันเจ็ดคืน จนสุดท้าย “ระฆังขังมาร” ปรากฏขึ้นครอบคลุมไปถึงสี่หมื่นเก้าพันลี้… แลกกับการสังเวยตบะของไป๋หลิงอวี่เหยียนทั้งหมด!

ตอนจบของบทแรก… เขาหายไปพร้อมระฆังขังมาร ทิ้งคำถามให้แดนสวรรค์และแดนมาร... ว่าเทพหยกผู้สูงส่งยังคงอยู่หรือล่มสลายไปแล้วกันแน่?

          ---- มีฉาก NC20+ แนวเทพเซียนพร้อมภาพประกอบ 2 ภาพ จบแบบสุขนิยม ค่ะ ----