ในอ้อมกอดธารณ์

คืนนี้ทุกอย่างแปลกไป เพราะอะไรกันนะ

         “พี่บอกไปแล้ว ว่าถ้าเป็นกี้พี่ช่วยได้ทุกอย่าง แม้แต่เรื่องนี้ก็ด้วย แต่ว่า...”

         เขาเลื่อนมือต่ำลงจากที่โอบไหล่กันก็ไล้ลงมาสอดใต้แขนเพื่อจะจับเอวของฉัน

         “พี่ต้องระวังอะไรบ้างหรือเปล่า”

         “พี่ธารณ์กลัวเหรอ”

         “ก็ควรกลัวรึป่าว ทำไมต้องเป็นพี่ล่ะ”

         คนที่ปากบอกว่ากลัว แต่จมูกกลับกดไล้ลงมาตามขมับ กกหู และแนวคางของฉันแล้ว มือก็กระตุกคลายปมโบว์ที่ไหล่ของชุดเดรสข้างหนึ่งของฉันลง

         “ก็พี่ไพ่บอกว่า ถ้าเป็นพี่ธารณ์ พี่จะกดข่มพลังของเขาไว้ เขาจะสู้ไม่ได้ อื้อ”

         ฉันท้วงพร้อมทั้งย่นคอหนีเมื่อพี่ซุกลงมาที่คอ

         “มีอีกเรื่องที่วิมพ์ฝากมาบอก เดี๋ยวกี้จะลืมก่อน”

         ฉันดันไหล่ของเขาไว้เล็กน้อยเงยหน้ามองเพื่อให้ได้สบตากัน เขาหยุดปาก แต่มือสากร้อนกำลังลูบไล้เรียวขาของฉันพร้อมกับรอฟัง พี่ชายใจดีเมื่อตอนกลางวันน่าจะหลบซ่อนอยู่ในร่างเสือร้ายตัวนี้แน่ ๆ (หนู จริงๆ แล้วเสือต่างหากที่ซ่อนอยู่น่ะลูก)

         “ถ้าอิงตามพิธีกรรมโบราณที่เขาทำกันจริง ๆ มันต้อง...”

         ฉันหลบสายตาเร่งเร้าของเขา

         “ต้อง...”

         เขาทวนคำ

         “แบบว่าไม่มีอะไรขวางกั้นต้องไม่ใส่อะไรเลยและสัมผัสกันด้วยเนื้อแท้”

         ฉันหลุบตาลงมองอกของพี่เพราะไม่กล้าสบตา มือก็ยิ่งลูบไล้หน้าอกแกร่งอย่างที่ไม่เคยสัมผัสด้วยวิธีนี้มาก่อน

         พอทำใจกล้าเหลือบตาไปมองเขา ก็ทันได้เห็นเขายิ้มมุมปาก พี่ธารณ์เป็นคนหน้าตาดี ดูหล่อแบบร้ายๆ คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ปากหยักสวย แต่ตาดุมาก พี่ธารณ์ใจดีกับฉันเสมอ ตาที่ใคร ๆ ว่าดุฉันกลับชอบมาก

         “กี้หมายถึง เอาสด แบบ ยสตน น่ะเหรอ”