เดนดาว NEVER DIE

‘น้ำ’ โฮโมเซเปียนส์หนึ่งเดียวในรัศมีร้อยเมตรจากวิวอิมเพรสชั่นนิสม์ท้ายไร่เวิ้งว้าง ผู้พกเอาความเหงาขนาดเท่าจักรวาลไว้ในหัวใจขนาดเท่ากำปั้นเป็นยันต์กันเหงา ริมบึงบัวโมเนต์มีบ้านสองหลัง — สีเขียวมีไว้อาศัย สีชมพูมีไว้หลบซ่อน มันใหญ่พอจะซ่อนทุกสิ่งให้พ้นจากสายตา ยัดเข้าไปได้ทุกอย่างตั้งแต่ลังแป้งปาท่องโก๋เหลือใช้ นาฬิกาตาย รถเครื่องเกินจำนวนคนอาศัย เรื่อยไปถึงสองมือของศิลปินภาพเขียน ความฝันที่จะเติบโตนอกบ้านโป่ง ความลับที่ว่าน้ำชอบผู้ชาย และความรักไม่มีวันตาย — never die ที่แปลว่านิรันดร์

★ บางส่วนจากในเล่ม ★

“ไอ้สีเขียวนี่บ้านพี่เหรอ เข้! ไม่น่าเชื่อ ผมไม่สามารถหาคำตอบให้ความบังเอิญนี้ได้ ไม่รู้เขาเรียกกันว่าไง แต่บิ๊กแอสแม่งเรียกว่า พรหมลิขิต”