บรรยากาศประมาณนี้มีผีประมาณไหน

รวมเรื่องเล่าจากปากผีสี่สิบกว่าตน วิญญาณลอยไปลอยมาที่ยังคงยึดโยงตัวตนไว้กับความเป็นมนุษย์นักพรั่งพรูความรู้สึก มากสัมภาระหนักอึ้ง แม้ลมหายใจจะกลายสภาพเป็นเพียงซากความทรงจำ บ้างขุ่นข้องกับการโดนสเตอริโอไทป์ บ้างน้อยใจในคุณค่าที่สูญหายเมื่อตายจาก บ้างอับเฉาในคุณค่าที่เพิ่งถูกหยิบยื่นให้เมื่อลาลับ ณ ที่ใดที่หนึ่งในโลกหลังความเป็น พวกเขาพากันเขียนคำอ้อนวอน ขอพร ประชดประชัน โหยหวน ครวญคราง อัดอั้น แก้ตัว และอื่นๆ เท่าที่ผีตนหนึ่งพอจะทำได้ ในขอบเขตที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนขีดเส้นกำหนด ณ ที่ใดที่หนึ่งในโลกหลังความเป็น ผีทุกตนภาวนาว่าจะได้เป็นที่รัก เช่นเดียวกับคุณ

✳︎ บางส่วนจากในเล่ม ✳︎

"ในที่ที่เต็มไปด้วยผู้คน ตัวฉันเหมือนไม่มีอยู่จริง น้ำตาเป็นแค่เรื่องเล่า โศกเศร้าเป็นเพียงข่าวลือ ฉันถูกนิยามด้วยความคิดของคนใกล้ตัว ที่ใกล้แค่ตัว แต่ห่างกับหัวใจหลายล้านไมล์"

"คุณเคยต้องเลือกระหว่างตื่นไปตายกับตื่นไปใช้ชีวิตไหม ฉันทำอย่างนั้นทุกเจ็ดโมงเช้า เผชิญหน้ากับข้อสอบปรนัยที่เจ็บปวดที่สุดในโลก ต้องเริ่มต้นวันด้วยวิธีนั้น ฉันถึงจะลากร่างตัวเองไปโดนแสงแดดข้างนอกได้"

"ผู้เป็นที่รักอย่างแท้จริงจะถูกโอบกอด คำพูดทุกคำจะถูกรับฟัง น้ำตาจะได้รับอนุญาตให้หยดลงเสียงดังโดยไม่ต้องอายใคร ฉันไม่เคยได้รับอะไรแบบนั้น