กาลครั้งนั้นฉันยังเป็นเด็ก

ทุกคนยังมีความเป็นเด็กในตัวเองเสมอ เพียงแค่ให้เวลาและกลับไปที่ความสุขโดยปราศจากการปรุงแต่งว่าต้องมี ต้องเป็นแบบไหน เมื่อนั้นเราจะได้พบเจอเด็กคนนั้นอีกครั้ง ได้มีเวลากลับไปยิ้มกว้าง กลับไปหัวเราะให้ดังอีกครั้งเหมือนที่เคยทำมา เพราะความสุขที่เรียบง่ายนั้นยังคงอยู่ในตัวของเด็กคนนั้นที่มีเพียงร่างกายที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่แค่นั้นเอง