บทกวีที่เขียนเอง

ความรู้สึก ความคิด แสดงออกถึงอารมณ์ของผู้คนผ่านเรื่องราว สถานการณ์มากมายในชีวิตทั้งที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจ ส่งผ่านความรู้สึกเหล่านั้นผ่านแววตา คำพูด การแสดงออกต่างๆมากมายทั้งที่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ หรือแม้แต่การปกปิดบางเรื่องราวเอาไว้ภายใต้ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่กลับไม่สามารถปกปิดแววตาที่เศร้าหมองได้ ทุกเรื่องราวต่างก็กลายเป็นบทกวีในอีกรูปแบบหนึ่งซึ่งเป็นเรื่องราวที่ถูกแต่งขึ้นมาของบุคคลนั้นๆ และผู้คนอีกมากมายที่มองเข้ามา ซึ่งอาจจะสะท้อนความรู้สึกในรูปแบบที่แตกต่างกันไป บทกวีที่ไม่มีการแก้ไขในสิ่งที่เกิดขึ้น บทกวีของชีวิตที่สามารถเล่นบทบาทนั้นๆได้เพียงแค่ช่วงเวลาที่เกิดขึ้น และจบลงกลายเป็นบทบาทที่ถูกเล่าขานและแต่งเติมเข้าไปตามความพึงพอใจของผู้บอกเล่า