ฤทธิ์สวาทคีรินทร์

          “คุณคีรินทร์” เสียงแทบไม่ผ่านออกมาจากลำคอ เมื่อเวลานี้มีความรู้สึก ทั้งตกใจ ดีใจ ตื่นเต้น ปนเปกันไปหมด แต่ก่อนที่จะได้ถามอะไรไปมากกว่าการเรียกชื่อ อีกคนก็ดันตัวเธอเข้ามาในห้อง แล้วก็ปิดประตูลงกลอนซะสนิท

          “นัท ผมคิดถึงคุณ” คีรินทร์รั้งคนตัวเล็กเข้ามากอด กอดจนแทบจะหลอมร่างเป็นหนึ่งเดียวกัน ส่วนคนเป็นเจ้าของห้องพอหายจากอาการต่างๆ แล้วก็พยายามผลักอดีตคนรักที่กอดเธอไว้แน่นออก          “คุณคีรินทร์ ปล่อยฉันนะ”          “ผมไม่ปล่อย”          “แต่ฉันสั่งให้ปล่อย แล้วออกไปจากห้องของฉัน เดี๋ยวนี้”          “ไม่ ผมจะไม่ปล่อยคุณไปไหนอีกแล้ว ผมรักคุณนะนัท”

          “นี่คุณยังจะกล้าบอกรักฉันอีกเหรอ!”