Leave A TracE Of Love ฝากรอยรัก

Leave A TracE Of Love

ฝากรอยรัก

อารมณ์ดี เขียน

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน สร้างสรรค์ขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่ได้มีเจตนายุยง ส่งเสริม ก่อเกิดความเสียหาย หรือมีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคคลหรือวิชาชีพใดวิชาชีพหนึ่ง เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปี ขึ้นไป เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ และการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และเสพเนื้อหาอย่างมีสติ

หากมีข้อผิดพลาดประการใด ทางผู้เขียนขอกราบอภัยมา ณ ที่นี้

© สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 15 27 31 ลิขสิทธิ์เป็นของผู้สร้างสรรค์แต่เพียงผู้เดียว โดยห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ ดัดแปลงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต มีโทษทั้งจำทั้งปรับ

*************************************************************************************

คิมหันต์

นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ในชีวิตเขาไม่เคยพลาด แต่กลับต้องมาตกที่นั่งลำบากในคืนวันนั้น

เขาเป็นคนฝากรอยรักให้กับเธอ รอยรักที่ฝากฝังยังคงตราตรึงในหัวใจไม่เสื่อมคลายและยังคงห่วงหาอยู่ตลอดไม่จางหาย

อัณณิกา 

เด็กสาวผู้อาภัพในชีวิต ปากกัดตีนถีบเพื่อเลี้ยงดูตัวเอง เพราะความใจดีของตัวเอง ทำให้ชีวิตเธอต้องพัง

และแบกรับรอยรักที่เขาฝากฝังไว้และยากที่จะลบเลือน 

****

บทนำ

แกร๊ก!

เสียงล็อกประตูจากทางด้านหลังอัณณิกา เธอรีบหันหลังไปมองที่ประตูห้องพบชายคนที่เธอเพิ่งช่วยเหลือเขาและพาเขาเข้ามาในห้องพาเขานอนลงบนเตียงของตัวเอง

เธอสำรวจเขาอย่างมั่นใจแล้วว่าเขาจะไม่มีท่าทีที่จะตื่นขึ้นมาได้ จึงไม่ได้ระวังตัวมากนัก แต่เขากลับยืนล็อกประตูห้องของเธออยู่

ซวยแล้วอัณณิกา..โลกนี้ผู้ชายคือตัวอันตราย

อัณณิกาคิดภายในใจกำลังพยายามทำใจดีสู้เสือ กวาดสายตาดูโดยรอบว่ามีอะไรที่พอจะป้องกันตัวเองและกำลังคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงหน้า

"คุณจะทำอะไร..ฉันช่วยคุณไว้นะ"

"ผมขอโทษนะ..แต่ผมมีข้อตกลงกับคุณ..ช่วยผมแล้วผมจะรับผิดชอบคุณทุกอย่างและตอบแทนคุณอย่างดีเลย"

คิมหันต์พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมและข่มอารมณ์ที่มันเริ่มปะทุในกายไว้

"ขะ..ข้อตกลงอะไร"

อัณณิกาเดินถอยหลัง ร่างเล็กเซล้มลงบนเตียงขนาดเล็กที่อยู่ข้างหลังหมดสิ้นทางหนี

"ผมขอโทษนะ..ผมจะรับผิดชอบชีวิตคุณจริงๆ"

คิมหันต์เดินเข้ามา เขาดันตัวเธอแนบติดกับเตียงแล้วขึ้นคร่อมสาวร่างเล็กคนตรงหน้าไว้

"คุณจะทำอะไรฉัน..กะ กรี๊....อุ๊บ!!"

อัณณิกาถามอย่างร้อนรน เริ่มกรีดร้องแต่คิมหันต์ก้มลงจูบเธออย่างรวดเร็ว มือเล็กทั้งจิกทั้งทุบทั้งตีเขา ซึ่งเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย กลับกันมันยิ่งทำให้เขามีอารมณ์ใคร่เพิ่มขึ้นอีกอย่างรวดเร็ว

คิมหันต์เอามือล้วงเข้าไปในเสื้อยืดของผู้หญิงร่างบางตรงหน้า ซึ่งมือของเขามันพอดีกับดอกบัวของคนใต้ร่างพอดิบพอดี เขาเริ่มใช้สายตาสำรวจเรือนร่างของเธอ ทรวดทรงองค์เอวของเธอทำให้อารมณ์ในกายปะทุขึ้นไปอีกจนหยุดยั้งมันไม่ได้อีกต่อไป

ยิ่งเธอเอามือปัดป้องร่างของตัวเอง ความกระเด้งกระดอนของเรือนร่างที่มันนูนสะท้านสายตาของเขาเป็นการเติมเชื้อเพลิงให้เขาเป็นอย่างดีเลยทีเดียว

"หึ!"

คิมหันต์ดึงมือคนตัวเล็กออกแล้วจับพาดขึ้นไว้บนหัวเธอแน่นทำให้อัณณิกาไม่มีแรงขัดขืนเขาอีก

แควก!!

คิมหันต์ใช้มือดึงเสื้อของเธอออกอย่างแรงจนมันขาดออกจากร่างบาง เผยให้เห็นชั้นในลูกไม้สีดำที่ตัดกับผิวเนียนขาว หน้าอกเต่งตึงที่เขาเพิ่งจะสัมผัสมันไปกำลังโยกตามแรงหายใจของหญิงสาว มันใหญ่และโตตามธรรมชาติไม่ใช่มือหมออย่างผู้หญิงส่วนใหญ่ที่เขาเคยนอนด้วย

"กรี๊ด!!"

อัณณิกากรีดร้องอีกครั้งเมื่อคิมหันต์กระชากชุดชั้นในออก เธอทั้งถีบและเตะเขาอย่างสุดแรง แต่คิมหันต์ไม่สะทกสะท้านใดๆ เขามองหน้าอกคู่สวยนั้นราวกับเจอของที่ถูกใจ

*****