เพียงเงาปรารถนา

"แค้น! เป็นคำเดียวที่สดายุใช้หล่อเลี้ยงจิตใจให้แข็งแกร่งเพื่อรอวันสะสางให้สิ้นซาก ศัตรูตัวร้ายที่ทำลายครอบครัวเขาอย่างเลือดเย็นเมื่อหลายปีก่อนต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสมจนแทบกระอักเลือด และเป้าหมายของชายหนุ่มก็คือ ปรารถนา เธอคือแก้วตาดวงใจของศัตรูตัวฉกาจที่ต่อไปนี้จะได้รับการชำระแค้นจากเขาด้วยวิธีการอันหอมหวาน เจ็บปวด รวดร้าว และทรมานใจไปพร้อมๆ กัน เขาเปรียบเสมือนซาตานไร้หัวใจ ย่ำยีร่างกายเธอยังไม่พอ มิหนำซ้ำยังเยียบย่ำหัวใจเสียแหลกเหลว ปรารถนาไม่เข้าใจนักว่า เหตุใดสดายุถึงได้จงเกลียดจงชังครอบครัวของเธอและใช้เธอเป็นที่รองรับอารมณ์รักอารมณ์ร้ายของเขาไม่มีจำกัด ทว่า ท่ามกลางความแค้นที่ถูกตอกย้ำใส่หน้าทุกวัน หญิงสาวไม่คาดคิดเลยว่าจะเกิดเป็นความรักขึ้นมา แต่ความรักนั้นจะสามารถละลายความชิงชังออกจากหัวใจของเขาได้หรือไม่ เธอเองก็สุดจะคาดเดา!

“ลุกขึ้นแต่งตัวกลับบ้านได้แล้ว ถ้าครอบครัวของเธอเกิดสงสัยขึ้นมาคนที่ลำบากคือเธอไม่ใช่ฉัน เช็คเงินสดวางอยู่ที่เดิม” ร่างใหญ่กำยำลุกขึ้นมาหยิบผ้าเช็ดตัวพันร่างกายส่วนล่าง แล้วเดินมานั่งจิบไวน์บนเคาน์เตอร์เล็กตรงมุมห้อง สายตาทอดมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง ชมวิวของยามค่ำคืนของเมืองหลวงอย่างไม่มีจุดหมาย

“แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!” หญิงสาวตะโกนตามหลังด้วยอารมณ์ เกรี้ยวกราด ดวงตาบวมเป่งจ้องมองแผ่นหลังกว้างด้วยความเคียดแค้นชิงชัง

“แล้วมันต่างกับผู้หญิงขายตัวตรงไหน อาจดูดีหน่อยตรงที่เธอไม่ได้นอนกับผู้ชายพร้อมกันหลายคน ฉันว่าเธอรีบเอาเงินกลับไปปรนเปรอครอบครัวดีกว่า”

“คนชั่ว...คนสารเลว...คุณมันไม่ใช่คน!” “ใช่! ฉันมันชั่ว ฉันมันเลว และฉันมันก็ไม่ใช่คน แต่เป็นอสูรร้ายที่กระหายความหายนะครอบครัวของเธอยังไงล่ะ”