เมียชังของคุณคราม

“พ่อเรียกผมมาหา มีอะไรรึเปล่าครับ ผมรีบออกไปพบลูกค้า”

ร่างสูงใหญ่พูดพลางเลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะทำงานของคนเป็นบิดาเพื่อนั่งลง

“แกมีอะไรจะบอกฉันไหมไอ้คราม?”

“มีอะไรครับ……” สายตาคมกริบของสองพ่อลูกสบประสานกัน

“เรื่องหนูฝัน ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับหนูฝัน แล้วนี่แกทำอะไรไอ้คราม”

มือใหญ่พูดพลางตบลงที่โต๊ะทำงานสุดแรง เขาเคยสั่งห้ามไว้แล้ว มันจะยุ่งกับใครก็ได้ แต่อย่ายุ่งกับทอฝัน เพราะกนกวรรณเคยขอร้องเอาไว้ ตัวเขาเองก็รู้ดีว่าลูกชายเป็นคนยังไง มันจะจริงจังกับผู้หญิงธรรมดาๆ แบบทอฝันได้ยังไง ในเมื่อมันถูกปลูกฝั่งมาตั้งแต่เด็กๆ ให้คบกับคนที่คู่ควรเท่านั้น “เลิกยุ่งกับหนูฝันซะ ถ้าแกยังไม่เลิกยุ่ง ฉันจะให้จดรับหนูฝันเป็นลูกบุญธรรมให้ถูกต้องตามกฎหมาย ให้หนูฝันกลายเป็นน้องสาวแกซะ" จะได้ตัดไฟแต่ต้นลม

รับเมียกูมาเป็นน้องสาว มันได้ที่ไหนกันเล่า พี่น้องที่ไหนเอากันได้บ้างวะ ……

“ทีพ่อยังเอาคนใช้เป็นเมียได้ แล้วทำไมผมจะเอาลูกคนใช้เป็นเมียบ้างไม่ได้ครับ” เขาพูดด้วยความโมโหและอยากเอาชนะคนเป็นพ่อ

เพี้ย!!!……..

ฝ่ามือเหี่ยวย่นฟาดลงที่ใบหน้าลูกชายตัวดี มันพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง

“ฉันแต่งกับวรรณได้ เพราะฉันรักวรรณ แต่แกไอ้คราม แกกำลังเล่นกับความรู้สึกคนอื่น แกกำลังทำลายความรู้สึกของผู้หญิงดีๆ คนหนึ่ง จงหยุดซะ ฉันขอเตือนในฐานะพ่อของแก หยุดก่อนที่หนูฝันจะเสียใจไปมากกว่านี้ ไม่งั้นสุดท้ายแกเองนั่นแหละที่จะเสียใจ”

…………………………………………………………………….

เดิมทีเขาไม่เคยคิดจะลดตัวลงมาเกลือกกลั้วกับผู้หญิงชั้นต่ำอยู่แล้ว ยิ่งเป็นทอฝันเขายิ่งไม่คิดมาก่อน แต่ที่อยากรู้ตอนนี้…..เขาแค่อยากรู้ว่า เวลาที่พ่อเขาเอากับพวกผู้หญิงชั้นต่ำ มันน่าติดอกติดใจตรงไหน กูอยากรู้จริงๆ วันนี้เลยอยากตอกดูสักครั้ง ว่ามันจะถึงใจแค่ไหน

สุดท้ายนี้ขอรีวิวเป็นกำลังใจ กับดาวดวงน้อยๆ 5 ดวงเป็นมิ่งขวัญให้กับนักเขียนคนนี้ด้วยนะคะ ขอบพระคุณมากๆค่ะ

[ดั่งดวงดนิตา]

ติดตามเพจ Facebook : https://www.facebook.com/DDuangdanita/